Narkozę też polecam.
Budzisz się i pytasz, kiedy w końcu idziesz na stół. A tu ci mówią: już po wszystkim.

Ale metoda laparoskopowa jest znacznie lepsza, żadnych rozciętych brzuchów, trzy maleńkie dziurki w pępku, po których po miesiącu zostają trzy niewidoczne, tylko wyczuwalne palcem blizny. No i tylko ta jedna noc w szpitalu, a potem byczenie się w domu.
Boli tylko przy próbie samodzielnego wstawania czy zbyt gwałtownych zmianach pozycji.

A tę durnotę amerykańską to ja czniam.
I bimbam,

Narkoza, czyli niebyt. Nic nie wiesz, co jest. Obojętność.
Kosmos? Ziemia? Planeta ?
Droga Mleczna ? Glob niebieski, miejsce, w którym możesz ?

Możesz sobie być. Kogo to obchodzi, jak tyle milionów lat w przestrzeni kosmicznej
i historycznej jesteś jednym mignięciem, a i o tym mignięciu naprawdę nikt nic nie wie

Narkoza to jest to jak sobie wyobrazam smierc. Nie ma nic. To nie jest jak sen, po prostu jakby cie ktoś wylaczyl z zasilania.

To nie jest jak sen, po prostu jakby cie ktoś wylaczyl z zasilania.

Są takie chwile, kiedy kobiety w Polsce myślą, że jest już XXI wiek.
Że są wolnymi ludźmi i mogą same decydować, co robić ze swoim życiem: jak wyglądać, gdzie pracować, z kim (nie) chodzić do łóżka, czy rodzić dzieci.
A potem jakiś mężczyzna otwiera usta – i wtedy kobiety przypominają sobie, że może same faktycznie żyją w XXI wieku, ale towarzyszy im cała rzesza facetów, którzy zatrzymali się w czasie duuużo wcześniej.

Prawo kobiety do dokonania aborcji nie jest kwintesencją wolności w jej klasycznym rozumieniu. Wolność miała wtedy, jak zdejmowała majtki – napisał Robert Gwiazdowski w przerwie od obrony tłamszonego kapitalizmu.