Poproś o ścisłą definicję a ją otrzymasz.
Wszechświat jest nieskończony a bóg podobno swoją robotę skończył.
Gdyby istniał osobnik uważany za boga, to uznałbym go za uzurpatora.
Przywłaszczył sobie nieswoją robotę!

Jestem znanym we wszechświecie specjalistą od rozczarowań.

Gdy poprosisz o definicję a ja ci ją dam, to zaznaczę, że jest to definicja tego, co nazywać chcesz bogiem.

Twoje założenie jest błędne.

A jednak pozostanie to twoją definicją, odległą od mojej. Jeśli zaś tego nie rozumiesz to w tym momencie należy skończyć te wywody.

No, Panie Dryń, pora kończyć z tym Pańskim pierdoleniem buddyjskim. W kontekście empirycznie potwierdzonych fizycznych teorii pól, sprawiedliwość nie musi być koniecznie interpretowana jako abstrakcja, a zupełnie uprawnionym jest traktowanie jej jako obiektu materialnego. A czym Panu się wydaje kwantowe pole cząstki lub grawitacyjne pole układu słonecznego? Czym jest to, co determinuje relacje pomiędzy tymi „grudkami” materii? Duchem abstrakcyjnym, czy obiektem materialnym? A czym jest sprawiedliwość determinująca relacje pomiędzy tymi materialnymi „grudkami” białka zwanymi ludźmi? Abstrakcyjnym duchem, czy czynnikiem materialnym? A jeżeli czynnikiem materialnym, to tym samym, jest materialnym obiektem.

Adam Barycki