To racja.
ale to co pisze noblistka to niestety ignorancja.
„
Dziś godzina symbolicznie wciąż jest godziną, ale
realnie trwa krócej niż za
życia naszych przodków. ”
godzina realnie zawsze i wszędzie i obiektywnie jest godziną subiektywnie i kulturowo i wlasnie symbolicznie moze inaczej być.
Jak ja nie lubię analfabetów matematycznych i fizycznych, wrrrr.... mogą tysiące nobli mieć a pisać bzdury i banały na tych bzdurach oparte. Wybaczcie ale tak uważam jak nic.I nie tylko ja. Niektórzy co mądrzejsi humaniści też.
Cytuj:
gościa, który chwali się, że ostatnia książka, jaką przeczytał, to Dzieci z Bullerbyn, uważam za młotka.
Ale bądźmy sprawiedliwi. Równie żałosny jest zadowolony z siebie humanista, który z dumą oświadcza, że nie odróżnia pierwiastka od pierwiosnka i przekonany jest, że różniczka to wyniczek odejmowanka. I nie chodzi wcale o to, żeby znać się na wszystkim.
Problem zaczyna się tam, gdzie odpuszczamy sobie myślenie, a nawet jesteśmy dumni z własnej ignorancji, bo to na niej budujemy swoją plemienną tożsamość. Na takie właśnie źródło matematycznego analfabetyzmu zwraca uwagę John Allen Paulos, autor wydanej prawie dwie dekady temu, klasycznej już książki Innumeracy. Mathematical Illiteracy and Its Consequences (w wersji polskiej Analfabetyzm matematyczny i jego skutki).
Ci sami humaniści, którzy urwą ci głowę, jeżeli błędnie napiszesz „nie” z imiesłowem, chwile później wygłaszają twierdzenia w rodzaju: „milion, miliard, co za różnica – dużo”. I choć są w stanie przez trzy godziny perorować o wpływie późnego Heideggera na koncepcję podmiotu u Foucaulta, to w momencie, gdy próbuje im się wytłumaczyć dowolny koncept matematyczny bardziej skomplikowany niż liczenie na palcach, robią maślane oczy i zasłaniają się twierdzeniami typu „jestem humanistą”, „matematyka to nie moja dziedzina”, „nie mam do tego głowy”…
dr. hab. Marcin Napiórkowski - semiotyk, socjolog, filozof.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
