Obejrzałem w piątek w TVP Kultura film "Faust" Aleksandra Sokurowa z 2011 r. (pewnie wkrótce swoim zwyczajem powtórzą).
http://www.sokurov.spb.ru/Aleksandr Sokurow - wikihttp://www.film.org.pl/europa/sokurow.html (zmienić kodowanie na środkowoeuropejski ISO)
Genialne kino autorskie. W większości niemieccy aktorzy, niemiecki język, ale bezsprzecznie rosyjska wypowiedź. Porównanie twórczego arcygeniuszu Sokurowa z Andriejem Tarkowskim samo się narzuca. Sokurow studiuje inne tematy kulturowe, ale w ostatecznym rachunku penetruje podobne jak u Tarkowskiego filozoficzne i psychologiczne tajemnice człowieka. Podobne jak u Tarkowskiego genialne wyczucie obrazu, pleneru, detalu, światła. Skoro taki "podobny" do Tarkowskiego, to po co oglądać kopistę? Nic bardziej mylnego. Ani to kopista tylko twórczy wędrowiec, który zaszedł tak daleko jak Tarkowski, a jego filmy to nie kalki tylko kolejne duchowe podróże.
Przejrzałem listę tytułów Sokurowa i wiem, że w najbliższych miesiącach czeka mnie kolejna wielka wyprawa estetyczno-duchowa z zaufania godnym przewodnikiem-magiem.
Zwracam uwagę na
Smutna obojętnośćz Filmweba: Dzieło oparte jest na motywach powieści Bernarda Shaw’a „Dom serc złamanych”. Akcja filmu rozgrywa się w czasie I Wojny Światowej. W domu starego kapitana Szotowiera odbywa się przyjęcie, podczas którego goście bawią się, żartują i prawią o miłości…wszystko to przy akompaniamencie rozlegających się za oknem wybuchów bomb i strzałów. Film obrazuje beztroskie życie klasy wyższej, która niewzruszona wojennym dramatem, zaspokaja swoje błahe potrzeby. Przerażający kontrast między tragicznymi wydarzeniami I Wojny Światowej a błogą zabawą bogaczy brutalnie ukazuje skrajną ludzką znieczulicę. „Tytuł filmu został wzięty z terminologii medycznej. Jako reżyser robiłem film o smutnej obojętności - chorobie na którą może cierpieć tylko człowiek... O tym jak trudno rozróżnić i wyczuć te granice, po przekroczeniu której przestajesz chorować na ludzkie przypadłości i chorujesz jak zwierze. Nieuleczalnie.” – Aleksander Sokurow.
Rosyjska arka"2000 aktorów, 300 lat historii Rosji, 33 pomieszczenia Muzeum Ermitaż, 3 orkiestry na żywo, 1 ujęcie." - tak reklamuje się film Aleksandra Sokurowa, który - jeśli wierzyć twórcom, jest precedensem w historii kina. Oto przed nami ponad 90 minut ciągłego, perfekcyjnego ujęcia, gdzie ani kamera, ani aktorzy, ni setki statystów, nie popełnili niemal żadnego błędu. Niemal, gdyż dwa razy zdarzyło się, że ktoś spojrzał wprost w kamerę (subiektywne spojrzenie niewidocznego bohatera) - raz jest to dziecko, drugim razem niejaki Książę Khozrev.
Moloch"Moloch" A. Sokurowa to historia jednego dnia z życia Adolfa Hitlera i Ewy Braun spędzonego w posępnym zamku w Alpach Bawarskich z najwyżej postawionymi osobami z partyjnych, faszystowskich szczytów. W te historie Sokurow spróbował wpisać analizę korzeni, marności, a może, częściowo, także i tragedii władzy.
(na podstawie recenzji Sauliusa Macaitisa, Kino 9/1999).
CielecDruga cześć planowanej trylogii o upadku władców XX wieku. Bohaterem pierwszej był Hitler, w Cielcu obserwujemy końcówkę życia Lenina, schorowanego człowieka, któremu w ostatnich chwilach towarzyszą żona, siostra, lekarz oraz jego następca, Józef Stalin. Sokurow portretuje Lenina nie jako osobę współodpowiedzialną za jeden z najbardziej dramatycznych etapów rosyjskiej historii. Interesuje go bardziej jako człowiek u schyłku swojego życia, nad którym on sam nie potrafi zapanować.
SłońceCesarz Hirohito, wobec totalnej klęski japońskiej armii, zmuszony jest do zaakceptowania warunków kapitulacji przedstawionych przez gen. MacArthura.
więcej:
http://esensja.stopklatka.pl/magazyn/20 ... 08_55.htmlMatka i syn================
Sporo już wydano w Polsce Sokurowa:
Aleksander Sokurow DVDhttp://www.filmstore.pl/product-pol-637 ... N-DVD.htmldobry gryzoń znajdzie sporo zachomikowanego na youtubie
SokurowSokuroveKino: Aleksander Sokurow===================
Specjalne rekomendacje dla forumowiczów z
Co tam panie na wschodzie?:
Dni zaćmieniaDuchowe głosyHow do you wage war with an enemy who surrounds you at all times but remains forever out of sight? This was the question raised by filmmaker Alexander Sokurov as he journeyed to the Tajikistan-Afghanistan border to interview the Russian soldiers trapped in a perpetual state of danger and desolation. As the weary soldiers await the arrival of an enemy who may never materialize, Sokurov embeds himself with them to offer one of the most unique and involved portrayals of military quandary ever committed to celluloid.
Jak prowadzisz wojnę z wrogiem, który otacza cię przez cały czas, ale zawsze pozostaje ukryty przed twym wzrokiem. To jest pytanie postawione przez twórcę filmu, Aleksandra Sokurowa, który odbył podróż na pogranicze Tadżykistanu i Afganistanu by przeprowadzić wywiady z rosyjskimi żołnierzami złapanymi w pułapkę ustawicznego stanu poczucia zagrożenia i rozpaczy. Kiedy znużeni żołnierze oczekują nadciągnięcia wroga, który może nigdy się nie zmaterializować, Sokurow zagłębia się w nich by dostarczyć jeden z najbardziej unikalnych i zaangażowanych obrazów wojskowych rozterek, które kiedykolwiek przeniesiono na taśmę filmową.
The Dialogues with SolzhenitsynЭлегия из России ...этюды для сна/Elegy from Russia ...dreams for sleep/A.Sokurov/1992Elegia de Moscou (Moskovskaya Elegiya,1987) Alexsandr Sokurov/RUSElegy of a Voyage - Elegiya dorogi