Komandor pisze:
Czy można spierdolić kibel u jakie są tego konsekwencje na morzu.
Anegdota w jednej odsłonie.
Gdzieś tak na początku lat 90. ubiegłego wieku bylem dowódcą grupy okrętów. W sumie miałem trzy. Tukana (mój flagowy), Flaminga (wcześniej nim dowodziłem) i Pelikana. No i tym Pelikanie była baaaaardzo ciekawa ekipa. Dowódca mój kolega z roku, też dziwna jednostka, i paru innych, ale przede wszystkim "mechaniczek" Jędruś, góral zresztą. O tym co potrafił nawywijać, po ćwiartce, to co najmniej temat na cały rozdział. Ale i na trzeźwo miał chłop pomysły.
Aby zrozumieć anegdote, niestety potrzeba kilku technicznych opisów. Nie, nie bójcie się, nie będę wymagał egzaminu na drenażystę (hydraulik tak się zwie na łajbach) ale przynajmniej o jednym musicie wiedzieć. Otóż na starych okrętach odpływ z ubikacji, łazienek był bezpośrednio do wody. Trochę poniżej linii wodnej. Aby jednak woda i inne się nie cofały to był na tym odpływie taki zawór zwrotny jak chrapy. Zabezpieczał przed zalaniem itp. No ale w tamtych czasach paoier toaletowy w wojsku był taki szary, bardziej przypominający papier ścierny jak rumiankowy aksamit velvetu. A często, w morzu, i tego zabrakło. Więc się ten zawór notorycznie zapychał. Ale od czego góralska myśl techniczna i innowacyjność. Aby mieć z tym odtykaniem kibla spokój mechaniczek Jędruś wymontował w diabły wszystkie te zawory. No przy molu i dobrej pogodzie to nawet i działało. Spokój, cisza.
Ale pewnego razu w sztormową pogodę wyszedłem ze swoją grupą na ćwiczenia w morzu. No a Pelikan zdawał przy okazji zadanie O 2. Taki egzamin zdawany co roku potwierdzający wyszkolenie załogi okrętu to samodzielnego pływania i boju. I na okręcie była ekipa ze sztabu dywizjonu z szefem tegoż na czele.
No i pech chciał, że ten szef sztabu musiał skorzystać z toalety. A jak pisałem bujało nieźle. No i ledwo skorzystał i się podniósł a okręt, który wspiął się na jedną z większych fal opadł gwałtownie i... no właśnie, fala, trochę powietrza, ciśnienie. Jakby nie wstał to by miał toaletę z bidetem z automatycznym podmyciem. A tak tylko trochę na suficie zostało.
Oczywiście zadanie okręt nie zaliczył a ja też dostałem burę - "bo co się u mnie na grupie dzieje" i że mam porządek z tym zrobić.
I tak przez tego Pelikana, kurna, porządek musiałem co najmniej kilka razy w roku robić. Czasami po tragicznych wydarzeniach nie humorystycznych.
A junga patrzy na horyzont trwożnie
I pomarańcze z twardej, żółtej skóry
Uwalnia tak powoli i ostrożnie
Jakby rewolwer uwalniał z kabury
Nowiełła Matwiejewa, tłum. Ziemowit Fedeck
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
