forum.nie.com.pl

Sączę sobie piwo zakąszając wędzonym bratem mniejszym, i się wzruszam.



Teraz wiem, skąd Antoni czerpał inspirację.

_________________
Jedynym mankamentem demokracji jest to, że większość ludzi to idioci.

I mnie też.

Teatrzyk Zielona Gęś


ma zaszczyt przedstawić

"Nieznany rękopis St. Wyspiańskiego"


Posejdon
Kiedyś byłem ścichapęk,
Kiedyś miałem dwoje szczęk,
Gdym cię po raz piersy ujzoł,
Dziś me został tylko trójząb,
Śtucne zęby, śtucny świat,
Lecz tyś moja, tyś mój kwiat.

(wychodzi z trumny)

Moja
Czym ja twoja, czy nie twoja,
Nie mam ja z tobą spokoja.

( wchodzi do trumny
)
Gżegżółka

(wychodzi z trumny)

O co chodzi, nie wiem sam,
Ale sercem, Polską gram.
Muchy brzęcza. W niebie grzmi.
Słońce świeci. Pada dżdż.

Chór
(skacząc przez trumnę)

Trza sposobić smolnych wiech.
Trza toporem prać po łbiech.

Wiech
Każdą wzmiankę człek ocenia.
B. dziękuję. G. jak Gienia.

K U R T Y N A



Publiczność
Patriotycznie zamyślona, z dostojeństwem a boleśnie rozchodzi się do domów
Konstanty Ildefons Gałczyński
Pierwodruk: «Przekrój» 1948, nr 144

NIE MOJE. DOSTAŁEM NA MAILA. AUTORA NIE ZNAM:


W NARODOWYM szpitalu, z NARODOWEJ apteki,
NARODOWY pielęgniarz, NARODOWE ma leki.
W NARODOWYM lockdownie NARODOWA gehenna,
NARODOWA mitręga, skisła, nudna i senna.
NARODOWO zamknięte NARODOWE markety,
NARODOWA policja bije NARÓD niestety.
NARODOWE podatki NARODOWY Sejm daje,
bo takie są ostatnio NARODOWE zwyczaje.
NARODOWE złodziejstwo, NARODOWE przekręty
NARODOWY bandyta, co kreuje się świętym.
Czasem marsz NARODOWY ludzi z lekka przerazi
zgodnie z wolą i chęcią NARODOWYCH włodarzy.
W NARODOWEJ pandemii NARODOWA "prywatka"
NARODOWEGO skarbu - "nadzakonnika Tadka".
NARODOWY poeta pozostaje na szańcu,
ale w coraz ciaśniejszym NARODOWYM kagańcu.
I tak sobie żyjemy bez perspektyw i celu,
w tym naszym, zwariowanym, NARODOWYM BURDELU.

_________________

Never ending story

_________________
Kobieta mnie bije - nigdy nie należy wierzyć informacjom niezdementowanym.

Poczuł ptaszek powiew wolności
Gdy klatkę mu nagle otwarto
I już radość mu w sercu gości
I skrzydła prostuje bo warto

I je rozkłada w euforii amoku
I trzepie nimi radośnie
I aż go łaskocze, gdzieś w kroku
I duma mu w kroku też rośnie

I wzbija się wolny w przestworza wietrzne
I miota od dachu do drzewa
I tak mu już dobrze, wolność trwa wiecznie
A sztandar jej dumnie powiewa

Lecz w cieniu tej ptasiej radości z wolności
Czarne gromadzą się chmury
W śnie trzeszczy trzeszcz łamanych kości
Nabija strzelbę ponury
zbój

A ptaszek szaleje w amoku ekstazy
Swobodą radosną pijany
"Podaj gwintówkę panie Gerwazy
To sobie postrzelamy"

I szczebiot radosny milknie w pól nutki
Trafiony celnym chujem
I w korkociągu ptaszek malutki
Tak sobie nagle nurkuje.

Pochylił się IroB nad truchłem krwawym
Opadła mu pikielhauba
Bo jak to, przecież wystarczy być prawym
A tutaj taka palba

Do ptaszków radosnych pizdami, chujami
Nie jakąś wiatrówką jak stary
Lecz z grubej berty jak kartaczami
Strzela wróg oszalały.

I tak pochylony w myśli głębokiej
Co pod tą haubą się miota
Bo jak tu wolności zostać prorokiem
Pizd-chuj, Dokonał żywota.

I tylko światło się pali hen w mroku
By w dali swe mary śnić
Bo z tych okrutnych losu wyroków
Nie ma już kto go zgasić.

_________________