forum.nie.com.pl

Nowy Wierszyk.p.t.


Ł A P A

Podaj mi rękę,

Otworzę Tobie Świat.

Twój Świat,kolorowy radosny i wesoły.

Ciebie szukają wiecznie,

Bursztynowe i żółte Oczy,

które nigdy,nikogo nie zawiodły.

Może żyłaś w ich gronie,

na pewno ,jesteś jedną z nich.


Efsul 2014.

Hehe dobre

Też wiersz choć nieco inny:

Niech nad mym grobem oszust czarny
Nie wznosi w niebo swoich dłoni
Na nic mi jego obrzęd marny
Gdy mnie na wieczność ziemia wchłonie.

Nic mi, martwemu z pustych zwrotów
Obłudnych próśb i modłów płatnych
Faryzeusza, który gotów
Wziąć od biedaka grosz ostatni

Niech mnie nie żegna świątobliwy
Wilk przyodziany w owczą skórę
Przejrzałem jego serce chciwe
I myśli podłe pod tonsurą.

Nie wskrzeszą mnie nabożne gesty
Ani organów głośne granie
Liść mnie pożegna swym szelestem
I gwiazd odległych migotanie.

Szum lasu niech mi towarzyszy
I pieśń srebrzysta górskiej rzeki
Gdy w wiekuistej spocznę ciszy
Śniąc Wysp Szczęśliwych świat daleki.

John Deen.

W internecie znalazłem i doszedłem do wniosku, że powinienem te słowa sobie na płycie kazać wykuć.
Nie wiem tylko, czy dzieci będzie na to stać bo wiersz długi.
A w ogóle to smutno mi dziś. Za dziesięć minut startuję z moją przemocą domową do Kielc
do Instytutu Medycyny Nuklearnej na badanie. Niestety, - rak nerki z przerzutami.
To życie jest bez sensu.

Praktyku,odwagi!!!

A może wskrzesimy wątek, tylko na mało poważnie?
I nie mam tu na myśli poematów jednej z byłych użytkowniczek, ale jakieś teksty zabawne, obrazoburcze ect?

_________________
Jak tu być spokojnym, skoro wszystkie komórki w mózgu są nerwowe? No jak?

Jakoś funeralnie sie zrobiło.
W takim razie niesmiertelny Sztaudynger i jego epitafium:

Tu leży wieszcz.
Przechodniu, nie szcz.

A z jego inspiracji inne epitafium, autor - internety.

Tu leży Waszcz.
Przechodniu, naszcz.

Gocha, jak wierszyki to :

Nic mnie nie mami,nic mnie nie nęci
odkąd cioci Mani biust się w magiel wkręcił.

Lala-Dehnel

_________________

Nie bierzcie życia tak poważnie i tak nie wyjdziecie z niego żywi.

Nicka, przeróbka the best

Zritka, padłam i kwiczę

_________________
Jak tu być spokojnym, skoro wszystkie komórki w mózgu są nerwowe? No jak?

Zatem czas na Słowackiego w przeróbce:
O,smutno mi, Boże,
Kiedy widzę pluskiew ciągnące szeregi,
I pomyślę,że to kąsać może,
O,smutno mi, Boże.......


Od razu zapytam,czy ktoś pamięta dalszy ciąg poemaciku historycznego,który zaczynał się tak:
Kara Mustafa,dzielny wódz Krzyżaków,
Zebrał swe wojska i ruszył na Kraków...

Я Вам пишу... Вчера - звонила...
Намедни посылала факс...
Но и слезами крокодила
Я не разжалобила Вас!
Когда трясущейся рукою
Я набирала СМС
Вы изменяли мне с другою,
Пленённый широтой телес...
Вы смылись не по-джентльменски
В один прекрасный день и час...
Недаром я бюстгальтер женский
в кармане видела у Вас...
Я Вас просила, вся на нервах,
Назад ещё четыре дня -
Хоть каплю совести храня,
Отдайте, сволочь, двести евро,
Что занимали у меня!...
Но Вы в ответ лишь десять баксов,
Что стырили из портмоне,
Так неожиданно - по факсу! -
Вчера в обед прислали мне...
Я представляла Вас героем!
В Вас совершенству был предел!...
НО ВЫ - КОЗЁЛ... НАЙДУ - УРОЮ...
Люблю...Целую... Таня Л...

_________________