forum.nie.com.pl

There are two paramount differences between art and science. The first is that art is subjective while science is objective. The second is that art expresses knowledge, most often in the form of subjective representation, while science is the system of acquiring knowledge. Art and science are therefore in fundamental character very dissimilar.

Science is concerned with general truths about the operation of general laws pertaining to the physical (and quantum) world and relies on methods of study and data accumulation based on observation and experimentation. The primary method is called the scientific method, which not only allows for methodical knowledge collection but also allows for confirmation of knowledge as other scientists replicate and corroborate observations, experiments, results, and conclusions.

Art, which transcends historical and cultural features and therefore has trans-historical and trans-cultural characteristics, is concerned with aesthetics and is said to have a relatively "stable aesthetic core" united with perceptual properties. This definition roughly covers varying traditionalist, conventionalist, contemporary, and functional definitions of art. Aesthetic is a heightened sensitivity to "beauty" and "good taste."

Arts:
Includes study of subjects like Geography, Philosophy, History, Sociology, and Political Science

ps. dodam, że apart matematyczny potrzebny do zrozumienia tej def. z wiki
https://pl.wikipedia.org/wiki/Estymator

to nic wyszukanego
nie wykracza poza zakres szkoły średniej

Ale co? szeregów, granic funkcji i całek i logarytmów nie uczą w szkołach średnich?

V. Funkcje.
Zakres podstawowy. Uczeń:
1) określa funkcje jako jednoznaczne przyporządkowanie za pomocą opisu
słownego, tabeli, wykresu, wzoru (także różnymi wzorami na różnych
przedziałach);
2) oblicza wartość funkcji zadanej wzorem algebraicznym;
3) odczytuje i interpretuje wartości funkcji określonych za pomocą tabel,
wykresów, wzorów itp., również w sytuacjach wielokrotnego użycia tego
samego źródła informacji lub kilku źródeł jednocześnie;
4) odczytuje z wykresu funkcji: dziedzinę, zbiór wartości, miejsca zerowe,
przedziały monotoniczności, przedziały, w których funkcja przyjmuje wartości
większe (nie mniejsze) lub mniejsze (nie większe) od danej liczby, największe
i najmniejsze wartości funkcji (o ile istnieją) w danym przedziale domkniętym
oraz argumenty, dla których wartości największe i najmniejsze są przez
funkcję przyjmowane;
5) interpretuje współczynniki występujące we wzorze funkcji liniowej;
6) wyznacza wzór funkcji liniowej na podstawie informacji o jej wykresie lub o
jej własnościach;
7) szkicuje wykres funkcji kwadratowej zadanej wzorem;
8) interpretuje współczynniki występujące we wzorze funkcji kwadratowej
w postaci ogólnej, kanonicznej i iloczynowej (jeśli istnieje);
9) wyznacza wzór funkcji kwadratowej na podstawie informacji o tej funkcji lub
o jej wykresie;
10) wyznacza największą i najmniejszą wartość funkcji kwadratowej w przedziale
domkniętym;
11) wykorzystuje własności funkcji liniowej i kwadratowej do interpretacji
zagadnień geometrycznych, fizycznych itp., także osadzonych w kontekście
praktycznym;
12) na podstawie wykresu funkcji y = f (x) szkicuje wykresy funkcji y = f (x−a) ,
y = f (x) +b, y = − f (x) , y = f (−x) ;
13) posługuje się funkcją f ( x ) = a/x , w tym jej wykresem, do opisu i interpretacji
zagadnień związanych z wielkościami odwrotnie proporcjonalnymi, również
w zastosowaniach praktycznych;
14) posługuje się funkcjami wykładniczą i logarytmiczną, w tym ich wykresami,
do opisu i interpretacji zagadnień związanych z zastosowaniami praktycznymi.

VI. Ciągi.
Zakres podstawowy. Uczeń:
1) oblicza wyrazy ciągu określonego wzorem ogólnym;
2) oblicza początkowe wyrazy ciągów określonych rekurencyjnie, jak
w przykładach:
3) w prostych przypadkach bada, czy ciąg jest rosnący, czy malejący;
4) sprawdza, czy dany ciąg jest arytmetyczny lub geometryczny;
5) stosuje wzór na n-ty wyraz i na sumę n początkowych wyrazów ciągu
arytmetycznego;
6) stosuje wzór na n-ty wyraz i na sumę n początkowych wyrazów ciągu
geometrycznego;
7) wykorzystuje własności ciągów, w tym arytmetycznych i geometrycznych, do
rozwiązywania zadań, również osadzonych w kontekście praktycznym.

XII. Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka.
Zakres podstawowy. Uczeń:
1) oblicza prawdopodobieństwo w modelu klasycznym;
2) stosuje skalę centylową;
3) oblicza średnią arytmetyczną i średnią ważoną, znajduje medianę i dominantę;
4) oblicza odchylenie standardowe zestawu danych (także w przypadku danych
odpowiednio pogrupowanych), interpretuje ten parametr dla danych
empirycznych;
5) oblicza wartość oczekiwaną, np. przy ustalaniu wysokości wygranej w
prostych grach losowych i loteriach.

XIII. Optymalizacja i rachunek różniczkowy.
Zakres podstawowy. Uczeń rozwiązuje zadania optymalizacyjne w sytuacjach dających się
opisać funkcją kwadratową.