Edukację łódzkich chamów, jadących grypserą, przebranych w pawie piórka i obutych w lśniące trzewiki, czas zacząć.
Cytuj:
Aleksy "Przebój" Wincenty Rzewski, urodzony 6 lipca 1885 w Łodzi, pierwszy prezydent Łodzi w II RP (1919-1923).
Wywodzący się z rodziny robotniczej działacz niepodległościowy.
Samouk, od 12 roku życia pracujący w przędzalni Gampe i Albrecht.
W wieku 18 lat wstąpił do PPS-u. Mimo braku formalnego wykształcenia, znany był jako świetny mówca i redaktor pism oraz broszur.
Mimo 12 godzinnej pracy ponad siły, zmęczenia i biedy, aktywnie włączał się w samokształcenie, jak i działalność w strukturach PPS-u.
Zesłany na Sybir w 1907. Zetknął się z polską inteligencją, dokształcając się w dziedzinie nauk społecznych i biologii.
W trakcie I wojny światowej aktywnie walczył z okupacją niemiecką Łodzi, co skutkowało wielokrotnymi aresztowani.
Podczas konwojowania go ul. Piotrkowską, silnym ciosem powalił jednego niemieckiego żołnierza i uciekł do tramwaju, nim drugi wypalił z broni.
Z nadania premiera rządu RP, Jędrzeja Moraczewskiego, w 1918 roku objał funkcję komisarza rządowego na miasto Łódź. Miasto zmagało się wtedy z biedą oraz głodem. Brak kanalizacji skutkował problemami z higieną oraz dostępem do czystej wody, co prowadziło do ciężkich chorób.
Budżet miasta był w zapłakanym stanie, potrzeby miasta ogromne. Znany z odwagi "Przebój" podczas jednej z demonstracji, wszedł między nieprzyjazny mu tłum i zaczął przemawiać do uczestników. W 1919 roku zdobył mandat radnego miasta z ramienia PPS, zaś głosami rady tego samego roku wybrany został na prezydenta Łodzi.
Jako jeden z pierwszych podjął się problemu braku kanalizacji, tworząc w ramach Zarządu Miasta Wydział Kanalizacji i Wodociągów.
Zmniejszył bezrobocię, wprowadził program robót publicznych.
Dzięki jego działaniom na tererenie Łodzi utworzono :
-wiele szkół i bibliotek, Uniwersytet Powszechny, wprowadzono obowiązek powszechnego nauczania.
-pracownie psychologiczną
-pierwszą w polsce aptekę z tanimi lekami
Doprowadził do częściowego przejęcia przez miasto łódzkiego transportu publicznego
W 1924, po krytyce bezczynności łódzkiej PPS i wynikającym z tego konflikcie z kolegami partyjnymi, wystąpił z PPS i wycofał z na 3 lata z polityki.
W między czasie, jako 40-latek, został absolwentem Wydziału Prawa łódzkiej Wolnej Wszechnicy Polskiej i zyskał uprawnienia notarialny.
W 1927 wybrany przez Józefa Piłsudkiego na stanowisko starosty łódzkiego, formalnego przedstawiciela rządu w terenie. Kontynuował on politykę obraną jako Prezydent Łodzi, starając się zapewnić jak największy dostęp do powszechnej edukacji.
Założył kilkanaście bibliotek, rozwinął szkołę rolniczą w Czarnocinie. Jego starania przyśpieszyły odbudowę ze zniszczeń wojennych m.in Aleksandrowa Łódzkiego. Przyczynił się do rozwoju Tuszyna. Ze stanowiska, z powodu choroby reumatycznej, odszedł w 1933.
Wraz z rozpoczęciem II wojny światowej Rzewski zaangażował się w działalność konspiracyjną. Niestety, znany Niemcom już z I wojny światowej, prawdopodobnie znalazł się na liście polaków przeznaczonych do zgładzenia na początku okupacji. Zginął prawdopodobnie 20 grudnia, w nieznanym miejscu. Jego symboliczny grób znajduje się na Starym Cmentarzu.