Cytuj: Rejestrator ATM-QAR został odnaleziony przez Rosjan dwa dni później. Zamknięty w pudełku i opieczętowany trafia po kilku dniach do Polski. Jako jedyny z pięciu rejestratorów był bowiem odczytywany nie w Rosji, a Warszawie. Skąd ta różnica? Firma ATM posiadała urządzenie i oprogramowanie, które pozwalało na odczyt danych zapisanych w pamięci "polskiej czarnej skrzynki", a nikt inny nie zna lepiej swojego produktu niż jego producent. To bardzo powszechna praktyka stosowana przy odczytach rejestratorów po wypadkach lotniczych na całym świecie.
A jak wygląda odczyt danych z takiego rejestratora? – W przypadku rejestratora ATM-QAR najważniejszą rzeczą jest pozyskanie kasety z danymi. Po wypadku tupolewa, do Warszawy przywieziono mocno pokiereszowaną skrzynkę, w środku której znajdowała się kaseta. Ku zaskoczeniu osób zajmujących się odczytem, była ona w bardzo dobrym stanie. Nie była ani połamana, ani popękana – wspomina Piotr Lipiec, który analizował zapisy ze wszystkich rejestratorów Tu-154M.
- Samą kasetę umieszcza się w specjalnym czytniku, który wizualnie jest bardzo podobny do samego rejestratora, natomiast pewne różnice występują po stronie technicznej. Po włożeniu kasety uruchamia się program komputerowy i dokonywany jest zrzut całej pamięci. Możliwe są dwa sposoby odczytywania danych. Pierwszy to właśnie dokonanie cyfrowej kopii w formie binarnej tego, co znajduje się na kasecie. Drugi, który nie został zastosowany w przypadku rejestratora z Tu-154M, to wykorzystanie oprogramowania. Dzięki niemu można wejść w poszczególne loty zapisane w pamięci i kopiować je – opisuje dalej cały proces.
- Natomiast w przypadku badania wypadków lotniczych, najważniejszą rzeczą jest zrobienie kopii binarnej. I tak zresztą postępuje się w przypadku wszystkich rejestratorów. Nigdy nie mamy bowiem pewności, czy urządzenie nie odmówi współpracy przy kolejnej próbie dostępu do danych – zauważa Lipiec.
W przypadku ATM-QAR dane na kasecie zapisywane są w sposób szyfrowany. To było bardzo nowatorskie podejście zastosowane przez producenta. W przeciwieństwie do innych rejestratorów, dane nie są zapisywane w postaci otwartej – nie ma więc poszczególnych wartości wysokości czy prędkości. One podlegają pewnym modyfikacjom i dodatkowo są kompresowane. A algorytm kompresji jest znany tylko ludziom z firmy ATM – argumentuje Piotr Lipiec w rozmowie z Onetem.
- Poziom zaufania do tych zapisów wynikał z tego, że po pierwsze to było nasz rejestrator, po drugie sposób jego szyfrowania znany był tylko Polakom, a dodatkowo odczyt był dokonywany tylko u nas. Wiedzieliśmy również, że jest to urządzenie z pamięcią półprzewodnikową i przez to będzie najmniej zakłóceń, co zresztą potwierdziły nasze analizy. To dlatego nasze analizy opieraliśmy właśnie tych na zapisach – tłumaczy.
|
O skrzynkach (pięciu w sumie!) wiadomo od dnia katastrofy 
