Jednym z najważniejszych pojęć, powiązanych z terroryzmem jest operacja fałszywej flagi. Z pomocą porozumienia między potentatami przemysłowymi i politykami, Hitler został kanclerzem, po czym wykorzystał fakt podpalenia Reichstagu, przy podsycaniu "zagrożenia komunistami", z pomocą jego przyszłych doradców, Josepha Goebbelsa i Hermana Goringa, dowódcy Luftwaffe, o co oskarżono przewodniczącego Komunistycznej Partii Niemiec, Ernsta Torglera, oraz innego działacza komunistycznego, Georgi Dymitrowa, co miało by świadczyć o zbrojnym zamachu komunistów na parlament, dzięki czemu zastosowano represje wobec lewicy i zawieszono prawa obywatelskie, i z funduszem na wybory nabytym od korporacji General Electric i J.P Morgana, Hitler przejął władzę w 1933r. Hitler zorganizował rzeź kilkudziesięciu działaczy SA (noc długich noży, 30 czerwca, 1934), za pomocą propagandy państwowej utworzył oddziały SS. Komuniści, socjaliści oraz wszyscy przeciwnicy nazistowskiej partii NSDAP trafiali w ręce Gestapo, policji państwowej dysponującej środkami mogącymi całkowicie złamać prawa obywatelskie, oraz bez wyroku sądu byli obsadzani w obozach koncentracyjnych, współfinansowanych przez zarząd amerykańskiego wydziału IG Farben - American IG, w którym zasiadali wysoko postawieni pracownicy Banku Rezerw Federalnych Nowego Jorku (współpracującym z Equitable Trust Building, który sfinansował rewolucją bolszewicką, przeznaczając na nią 20 000 000 $) lub mający co najmniej biznesowe i polityczne powiązania z owym prywatnym monopolem, takich jak C.E Mitchel czy Edsel B. Ford i Walter Teagle odpowiedzialny za prowadzenie faszystowskiej korporacji Standard Oil, która odegrała główną rolę w budowie Auschwitz Birkenau, do czołówki przemysłu naftowego i rozszerzanie spółki w dziedzinie przemysłu pirotechnicznego, ponadto Standard Oil obsadzało swoich partnerów biznesowych w międzynarodowym i amerykańskim zarządzie IG Farben, z której zyski czerpał głównie Chase Manhattan Bank Rockefellerów oraz korporacja Union Banking Corporation w Nowym Jorku i jej dyrektor - nazistowski zbrodniarz Prescott Bush (ojciec prezydenta Busha seniora), realizator pozyskiwania jeńców obozu Oświęcimia do przymusowej pracy.
Kiedy niemieckie bomby spadały na Londyn a nazistowskie czołgi walcowały amerykańskich żołnierzy, Sosthenes Behn, prezes i założyciel amerykańskiej korporacji ITT, spotkał się ze swoim niemieckim przedstawicielem w celu omówienia poprawy niemieckich systemów komunikacji - ITT było projektantem nazistowskiej telekomunikacji i systemów łączności radiowej, jak i również dostarczało istotne części do niemieckich bomb. Rząd Stanów Zjednoczonych wiedział o wszystkim - na mocy umowy amerykańskie firmy aktywnie prowadziły handel z Niemcami, w kwestii chociażby wyposażenia nazistowskich czołgów przez Ford Motor Company Henry'ego Forda. Inne spółki handlujące z III Rzeszą to General Motors, Standard Oil New Jersey, US Steel Company, General Electric, Chase National Bank (Chase Manhattan, JP Morgan Chase), DuPont, BASF, Davis Oil CO. Warto dodać, że Henry Ford był przyjacielem Hitlera, a jego książka "Międzynarodowy Żyd" natchnęła Hitlera do napisania "Mein Kampf". Fuhrer trzymał również obraz korporacyjnego lidera w swoim biurze, a Ford był tylko jednym z czterech cudzoziemców, którzy otrzymali najwyższe cywilne wyróżnienie III Rzeszy. Te same spółki stanowią dzisiaj korporacyjny fundament najbardziej elitarnej organizacji politycznej w Stanach Zjednoczonych - Council on Foreign Relations (Rada Stosunków Zagranicznych, CFR).
|