|
Wystarczy spojrzenie na politykę wewnętrzną i zagraniczną zachodnich mocarstw z okresu ostatnich 100 lat, żeby dostrzec notoryczną skłonność do wyzysku, nadużyć, nienasyconej chciwości i mordów na masową skalę, a wszystko to pod płaszczykiem „odpowiedzialności budżetowej”, „utrzymania pokoju”, „inwestycji zagranicznych”, „walki z terroryzmem” czy innych paramoralistycznych wygibasów. Jeśli ktoś się z tym nie zgadza, to prawdopodobnie jest zwolennikiem autorytarnym i nie jest w stanie zaakceptować – emocjonalnie i „duchowo” – takiej prawdy. Być może skonsumował zbyt wiele „prawd” z wiadomości Fox, BBC itp. W takim wypadku zalecana byłaby ścisła abstynencja.
Ludzie mają niezwykłą zdolność okłamywania się. Zazwyczaj robią to w celu uzasadnienia postępków, które sprawiają im przyjemność albo są niezbędne do przetrwania. Innymi słowy, umysł ludzki potrafi uzasadnić sobie dzisiaj to, czego wczoraj nie mógł. Potrafimy, na przykład, jednego dnia zachwycać się urokiem cielęcia, a następnego dnia je zjeść.
W idealnym przypadku to, co sprawia ludziom przyjemność, byłoby równoznaczne z tym, czego potrzebują do przetrwania. Podstawowe potrzeby ludzkie są bardzo proste: współpraca z innymi, poczucie wspólnoty oraz dostęp do odpowiedniej żywności, wody i schronienia. Matka natura zapewnia aż nadto odnawialnych zasobów dla wszystkich gatunków na tej planecie. Niektóre zwierzęta nawet zabijają przedstawicieli swojego gatunku, ale robią to zawsze w kontekście przetrwania. Zabijanie dla przeżycia nie jest więc kwestią moralną.
Wrodzony „kod” genetyczny lub moralny u wszystkich normalnych ludzi i zwierząt wydaje się zabezpieczać przed tym, żeby jakiś gatunek nie odbiegł od „porządku naturalnego” i nie zaangażował się w bezmyślne niszczenie swojego środowiska lub swoich pobratymców – nawet w trudnych czasach. W ten sposób zabezpieczone jest przetrwanie gatunku i jego siedliska. Mam nadzieję, że widzicie już, do czego zmierzam.
Ludzkość jest jedynym gatunkiem na tej planecie, który produkuje członków, którzy zdają się zabijać wyłącznie dla „uciechy”. Wygląda to na odchylenie od „porządku naturalnego”. Oczywiście, takie osobniki nie są „normalne”, w tym sensie, że wydają się stanowić stosunkowo znikomą mniejszość. Jednym z przykładów takiego odchylenia są łowcy trofeów, ale ich ekscesy etyczne są niewielkie w porównaniu do rozwiązłości wyżej wspomnianych zachodnich decydentów rządowych. Uzasadnione jest więc stwierdzenie, że człowiek, który nonszalancko sankcjonuje niepotrzebne mordowanie innych ludzi, bądź też bezpośrednio się w nie angażuje, pozbawiony jest sumienia albo jest niezdolny do internalizacji kodeksu moralnego, który zakazuje takich nieprawości poza kontekstem przetrwania. Dla takich osobników odpowiedniejszą nazwą jest niedookreślony termin „stworzenie”, bo nawet nie spełniają oni kryteriów, które pozwalałyby nazywać ich zwierzętami.
Na poziomie lokalnych społeczności ci, którzy muszą żyć z tymi stworzeniami, na ogół napotykają poważne problemy w postaci ich notorycznych zachowań antyspołecznych. Na poziomie globalnym, gdzie takie stwory, z możliwością dowodzenia armią, wcisnęły się na stanowiska dające im władzę nad milionami czy miliardami innych, problem manifestuje się jako niekończąca się wojna, rzeź i powszechny chaos społeczny – a wszystko w oparciu o jakiś spreparowany, rzekomo „szlachetny” pretekst, będący czystym kłamstwem lub narracją, używaną przez takiego stwora do uzasadnienia „uciechy”, jaką czerpie z rzezi, którą tworzy. Z drugiej strony, normalnym ludziom, wyposażonym w sumienie lub zdolność internalizacji kodeksu moralnego, zagraża nadwątlenie bądź zupełna utrata tej cechy wskutek notorycznej ekspozycji na paramoralistyczne narracje tych stworzeń, i to do tego stopnia, że sami staną się niemalże takimi samymi stworami.
Jeśli miałbym powiedzieć wprost, to wielu naszych osławionych „liderów” ewidentnie pasuje do profilu tych „stworzeń”.
Czasem słyszy się opinie, że taki to a taki polityk, prezydent lub premier „kłamie”. Teraz pewnie już rozumiecie, że w zasadzie nie są one poprawne. Te nienaturalne „stworzenia” posiadają bowiem niezwykłą w swojej doskonałości zdolność samookłamywania się, która pozwala im lekko i całkiem szczerze umyć ręce od odpowiedzialności za najbardziej nawet haniebne czyny. Zdolność ta, sama w sobie, zrodzona jest z całkowitego braku czegokolwiek przypominającego sumienie, które mogłyby sprowokować poczucie winy, czy choćby zażenowanie tym, co jest, obiektywnie, notorycznym i monstrualnym wypaczaniem prawdy.
Ta zdumiewająca w swojej skali zdolność owych „stworzeń” do samooszukiwania się, w połączeniu z posiadaniem dostępu do umysłów społeczeństwa za pośrednictwem mediów, prowadzi do tego, że wszyscy wyznawcy autorytaryzmu, z oddaniem oczekujący instrukcji od takich osób, są również systematycznie oszukiwani. Bez sumienia, które by im wchodziło w drogę, i bez „duszy” do zaprzedania, te stworzenia – inaczej: psychopaci u władzy – nic na tym nie tracą. Jednak już zwykli ludzie, poddani ich wpływowi, ryzykują wszystkim, jeśli tylko pozwolą, by wskutek notorycznego kontaktu z pokręconą „etyką” tych stworów u władzy uległo erozji to, co czyni ich ludźmi, a nie „kreaturą”.
więcej pod adresem scott.net
|
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Echchc...Urabianie mozgow ciag dalszy...
