Nie wiem czy ty na poważnie czy tak jednak żartem, mam nadzieje ze to drugie.
Bo uważam ze Korwin sam rozprowadza fejkniusy na temat poparcia dla swojej partii.
W wyszukiwarce znalazłam jedna stronę ktora podaje wyniki jakiejś ankiety internetowej podobne do tych podanych przez ciebie (18-20%) i to jest strona gazety Najwyższy czas!, ktorej naczelnym jest człowiek z partii Korwina, niejaki Tomasz Sommer. Maupa powiela fejki, co nie oznacza ze należy ignorować ich faktyczny wynik ok. 8%.

TYLKO NIE MÓWCIE NIKOMU…!!!
2019-05-22 08:14
Tylko nie mówcie nikomu…!!!

Cicho sza...

Morda w kubeł...

Omerta...





A

W 1990 roku wprowadzono w Polsce taką reformę, na mocy której pozostawiono samym sobie kilkaset „wiosek PGR-owskich”: nic nikomu nie winni, zwykli ludzie, których zatrudniał jedyny (praktycznie) pracodawca z okolicy – zostali pozostawieni sami sobie, w liczbie kilkunastu-kilkudziesięciu na wioskę. Nie wyginęli, ale zanim sobie jakoś „poradzili” – narobili sobie, bliskim i sąsiedztwu rozmaitego „gnoju”, którego wcześniej ani oni, ani nikt inny sobie nie wyobrażał… Sprawcy i wyznawcy tego cynicznego paskudztwa obrastają do dziś w nimb rynkowców-demokratów-wolnościowców, w tytuły, wyróżnienia i apanaże.

B

W ramach rozmaitych procederów zwanych „prywatyzacją” dokonywano za bezcen wyprzedaży i przewłaszczeń dobra wspólnego, bez pytania kogokolwiek o zdanie, a dotyczyło to też mieszkań przy-fabrycznych, po-PGR-owskich, komunalnych, to zaś oznaczało nie tylko poniewierkę bogu ducha winnych mieszkańców, ale też patologie w postaci „czyszczenia” kamienic. Obłowiło się na tym kilkanaście tysięcy uzurpatorów, wielbiących pod niebiosa „wolność działania, święte prawo własności i sprawiedliwość dziejową”. Nikt do dziś nie czuje się za to wszystko odpowiedzialny, a gospodarcze rzezimieszki maję się dziś całkiem dobrze;

C

Z dnia na dzień zerwano więzi handlowe i sieciowe ze strukturą gospodarczą znaną pod nazwą RWPG, a do tego rozwiązywano wewnętrzne struktury zwane „zjednoczeniami”. Trup gospodarczy siał się gęsto, całe przestrzenie ekonomiczne zostały ogołocone z elementarnych warunków działania, a to dopiero pół biedy, bo nie zaproponowano w to miejsce nic konkretnego, tylko puszczono temat „na aferę”, w bardzo dosłownym sensie. Ilu zasadom, w tym prawa, sprzeniewierzono się wtedy – nikt nie zliczy. Szkody są nieodwracalne, nie pokryje ich fasadowy wzrost dobrobytu, dzielonego nader selektywnie…;

D

Przestawiono cały kraj, średniej europejskiej wielkości – na takie tory, gdzie życie codzienne jest niepewne i niebezpiecznie, gdzie po każdej okolicy krążą łupieżcy, spekulanci, wydrwigrosze, rabusie, oszuści, spekulanci, rwacze, gdzie lepiej chroniony przez prawo (i prawników) jest złoczyńca niż jego ofiara, gdzie pospolity przestępca czuje się panem każdej wątpliwej sytuacji, gdzie zwykłą ludzką przyzwoitość poddaje się szyderstwom i wykluczeniu, gdzie miarą wartości człowieka staje się jego majętność – obojętne jak zdobyta – odzienie, wyposażenie i status mierzony „układami”, a stronniczość i poplecznictwo w patologiach okazują się cnotą;

E

Dokonano osobliwego „importu” zjawisk nieznanych dotąd w Polsce albo surowo gaszonych: przestępczość gangsterska, w tym zbrojna, przestępczość „białych kołnierzyków”, bieda bez niczyjej winy, za to pozbawiona jakiegokolwiek wsparcia „solidarnego”, oparta często na wykluczeniach dziedzicznych, analfabetyzm (pierwotny i wtórny), masowe żebractwo, włóczęgostwo i drobna przestępczość rozpaczliwa, funkcjonowanie „na gapę” oraz „na krzywy ryj”, przestępczość i „rozluźnienie” obyczajowe, jawna i oczywista przemoc publiczna, w tym symboliczna, rozkład rodzin, sąsiedztw, środowisk, wspólnot, wszechobecność reklamy i nachalnego marketingu – i to wszystko praktycznie bezkarne…;

F

Dokonano nieodwracalnego spustoszenia w prawie pracy, a poza gospodarką – w prawach człowieka i obywatela chronionych konwencjami, z których wyrugowano (formalnie lub poprzez praktykę) zdobycze całego cywilizowanego świata pracy (np. urlopy, minimalne stawki, zabezpieczenia socjalne, samorządność), wystawiono rzesze pracowników i mieszkańców-obywateli na poniewierkę, na dobrą wolę (ale częściej złą) rozmaitych „pracodawców”, którzy pracę, owszem, dawali, ale z płacą się ociągali, podobnie jak z cywilizowanymi warunkami tej pracy, z realizacją własnych zobowiązań, nawet tych (jeszcze) uregulowanych prawem;

G

Dokonano niebywałej kolonizacji całych branż gospodarczych, co oznaczało marnotrawstwo i pogardę dla dorobku pokoleń, ponoć bezwartościowego, ale chętnie przejmowanego za bezcen, marginalizowanie rodzimej przedsiębiorczości i promowanie „przyjezdnej”, likwidowanie i dławienie rodzimych sieci, struktur, systemów, marek, firm, kapitałów – chyba że wszystko to łaskawie zostało przysposobione przez „przyjezdnych: najbardziej dolegliwe okazało się jednak podporządkowanie administracji lokalnej i jej budżetów – interesom zagranicznym, pod bezczelnym pozorem pomocy, dolepianej do każdego obiektu sfinansowanego ochłapem ze sprzeniewierzonego wcześniej naszego dobra wspólnego;

H

Zaprowadzono osobliwe panowanie „jedynej słusznej racji”, która w swoim praktycznym, codziennym wymiarze posługiwała się hasłami Wolności, Demokracji, Rynkowości – choć we wszystkich wymiarach była ich zaprzeczeniem, bo oznaczała potężniejące, pogłębiające się Wykluczenia, kluczową rolę w szerzeniu „wiedzy obywatelskiej” zaczęły odgrywać tzw. media, w rzeczywistości biznesy komercyjne, zainteresowane w kształtowaniu nowego, zniewolonego, ogłupionego człowieka, wyborcy pozbawionego cech obywatelskich, automatu politycznego i konsumenta niewyrafinowanego;

I

Wszelkie przestrzenie, ogłaszane jako obywatelskie, wyborcze, przedstawicielskie – przepoczwarzyły się w lobby kapitału, biznesu, biurokracji, geszeftu, manipulacji społecznych, w cyniczne i bezczelne szyderstwo w elementarnych – tam zaś zagnieździli się beneficjenci tego „systemu społecznego”, pozorując swoją obywatelskość-pozarządowość, reprezentatywność polityczno-społeczną, ale przede wszystkim usłużnie zagłuszając krytykę, wątpliwości, interwencję społeczną, niezadowolenie z biurokratyzmu;



To nie wszystko. Ale jest jasne – choćby z takich epizodów, jak te firmowane nazwiskami Tymińskiego, Leppera, Kukiza – że zjawiska opisane wyżej były i są znane, społecznie i humanitarnie dolegliwe, że podejmowano próby ich nazywania po imieniu i naprawy – wszystkie te próby doświadczyły porażki, poddane celowym przekrzywieniom i wyciszeniom.

Ekonomiści i mediaści dokonują wielkiej manipulacji, nazywając fasadę dostatku, selektywną do bólu – dobrobytem społecznym, przytaczając zmanipulowane wskaźniki, parametry, indeksy, mierniki, tabele, wykresy, słupki, równania – byle tylko udowodnić, że społeczne odczucia „oburzonych” są oparte na nieprawdzie, byle wmówić, że jest lepiej, wciąż lepiej.

Komu…?!?

A przecież mamy Konstytucję (prawda, marną pod względem społecznym), mamy prawo (prawda, stronnicze i w niewłaściwych, zbrukanych, lepkich rękach), mamy mechanizmy i procedury odwoławcze-naprawcze (ha-ha-ha)…

Poznańska kuria powołując się na tajemnicę zawodową - choć duchowni zostali z niej zwolnieni - odmawia przekazania materiałów ws. oskarżonego o molestowanie księdza. Został on usunięty ze stanu kapłańskiego, ale na razie nie ma zarzutów prokuratorskich.

No pewnie, że masz.



P.S.
A to mi się szczególnie spodobało:


Skomentujesz. No bo kto, jak nie ty.

Według sondaży aż 70 proc. młodych osób w ogóle nie wzięło udziału w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Ci, którzy poszli, zagłosowali najczęściej nie na Wiosnę, Koalicję Europejską, czy Konfederację, lecz na Prawo i Sprawiedliwość. Co sprawia, że partia Jarosława Kaczyńskiego stała się atrakcyjna dla młodych? O tym rozmawiamy z Piotrem Świątkowskim, sekretarzem Forum Młodych PiS z Warszawy.