Odnawiam stary wątek o OZE, głównie dlatego, że pojawiły się nowe informacje nt osiągnięć na polu LENR czyli niskoenergetycznych reakcji atomowych
8 października naukowcy z Uniwersytetu w Bolonii(Giuseppe Levi., E. Foschi) , Upsali(R. Petersson, Bo Hoistad) i Królewskiego Instytutu Technologii ze Sztokholmu (Hanno Essen) udostępnili wyniki 32 dniowego testu urządzenia nazywanego przez jego twórcę profesora Rossiego z Włoch - E-CAT - "Energy Catalyzer". Urządzenie to ma być wg jego twórcy reaktorem działającym na zasadzie LENR , gdzie paliwem są izotopy niklu, litu i kilku innych pierwiastków.
Test wykazał, że
urządzenie jest rzeczywiście źródełem energii, gdyż przez cały okres testu reaktor wydzielił ok 3,5 razy więcej ciepła niż pobrał prądu z sielci elektrycznej. Temperatura pracy reaktora wynosiła od 1200 do 1400 st. C. Maksymalna sprawność wynosi ok 5,6 ale jest badanie nie było przedmiotem tego testu
Do cylindra zbudowanego z tlenku aluminium/korundu wprowadzono 1 g paliwa. 0,55g niklu oraz 0,011g litu, wodór i aluminium najprawdopodobniej w związku LiAlH4 , znalazło się też tam trochę żelaza, tlenu i węgla. Na początku reakcję zastartowano impulsem elektromagnetycznym. Następnie przez 10 pierwszych dni ciągle doprowadzano 800W energii elektrycznej, uzyskując w ten sposób wydajność 320% (Coefficient Of Performance, COP 3,2). Przez dalsze 22 dni zwiększono energię do 900W jednak tym razem wydajność skoczyła średnio do 370% emitując netto z reaktora 2350W oraz zmierzoną temperaturę 1400C. Poza tym reaktor obstawiono różnymi licznikami mającymi mierzyć promieniowanie alfa, beta, gamma i również neutronowe a do badania użyto m.in. kilku spektrometrów i mikroskopu elektronowego.
Dalej, cytat z obliczonej ilości uzyskanej energii:
"7. Ragone Plot
If one considers the weight of the charge = 1 g, one gets the following values relevant to thermal energy density and power density:
(1 618 194 / 0.001) = (1 618 194 000 ± 10%) [Wh/kg] = (1.6• 10^9 ± 10%) [Wh/kg] = (5.8 • 10^6 ± 1 0%)[MJ/kg]
(1 618 194 000 / 768) = (2 107 023 ± 10%) [W/kg] = (2.1• 10^6 ± 10%) [W/kg]
These results place the E-Cat beyond any conventional source of energy, as may be clearly seen from the plot in Figure13. Our values, though close to the energy densities of nuclear sources, such as U235, are however lower than the latter by at least one order of magnitude."
Biorąc pod uwagę same paliwo o wadze 1g zbadana gęstość energii wyniosła w przeliczeniu aż 1 618 000 000 Wh/kg !, natomiast uzyskana moc to 2 107 000 W/kg. Innymi słowy gęstość energii emitowanej przez reaktor przekracza 41 tys. razy tą zawartą w wodorze i jest bardzo zbliżona do energii uzyskiwanej ze wzbogaconego (3%) uranu 235. Więc o żadnych reakcjach konwencjonalnych nie może być mowy lecz tylko o energii wiązań jądrowych.
Badanie paliwa oraz materiału cylindra na początku testu pokazuje, że w reakcji użyto pierwiastków w składzie izotopowym występującym naturalnie. Natomiast materiał jaki pozostał po zakończeniu testu różni się znacznie pod względem izotopowym, jednak wszystkie wymienione z nich są stabilne / nie-promieniotwórcze:
Początek | koniec testu
Li6: 8,6% | 91,2%
Li7: 91,4% | 7,9%
Ni58: 67,0% | 0,8%
Ni60: 25,3% | 0,5%
Ni61: 1,9% | 0,0%
Ni62: 3,9% | 98,7%
Ni63: 1,0% | 0,0%
Nie napisali też nic o szczegółowej wadze składników i innych izotopach: żelaza i wodoru. Obliczenia z testu zostały bardzo skrzętnie przeprowadzone i opisane w tej publikacji. Wyciągnięto też wnioski i autorzy oczywiście nie mają pojęcia jak zaszła ta reakcja.
Są różne tłumaczenia tego ewenementu, ale chyba najtrafniejszym szczególnie w nawiązaniu de ostatniego testu Ecat jest teoria Widom-Larsena, przemiany jądrowej w niskich temperaturach (LENR). Nie jest to „zimna fuzja”, bo nie łączą się jądra atomów, co jest notabene niemożliwe przy takiej temperaturze i ciśnieniu. Reakcja ma wyglądać w sposób poniższy:
http://3.bp.blogspot.com/_VyTCyizqrHs/T ... 00/wlt.pnghttp://nextbigfuture.com/2011/05/nasa-c ... heory.htmlProton, (najprawdopodobniej wzięty z podstawowego izotopu wodoru, który jest zaabsorbowany w wodorku metalu) zostaje pobudzony „ciężkim elektronem” podczas impulsu elektromagnetycznego o natężeniu co najmniej 1000V/m. Wg tej teorii proton przekształca się wtedy w neutron i (anty)neutrino. Z czym, że zostaje dostarczona energia do wytworzenia 6 takich reakcji na jeden „cykl” – 6 x 0,78MeV = 5MeV. Następnie w izotop litu 6 uderza neutron dając lit 7, w ten również uderza neutron dając lit 8. Lit 8, niestabilny izotop przekształca się w neutrino i beryl 8, a ten o rozpadzie połowicznego rozpadu jeszcze krótszym natychmiast w dwa atomy helu4. Po kilku sekundach nie ma już śladu po Li 8 ani Be 8. Natomiast hel mimo, że jest stabilny jest lekkim gazem znikającym z reaktora gdy tylko ten zostanie otwarty. Zresztą lotny wodór również nie został wykryty po teście, który wcześniej znajdował się pod postacią wodorku metalu.
Następnie dwa izotopy helu 4 po uderzeniu neutronami przekształciły się w He 5 i po następnym uderzeniu w He 6 (każdy z nich niestabilny o bardzo szybkim rozpadzie), a He 6 w rozpadzie β- w lit 6 i neutrino. I właśnie Li6 znajdował się w 91% w wypalonym paliwie, a wcześniej stanowił niecałe 8% wagi litu.
Poza tym wg tej teorii neutrony termiczne produkowane w reakcji mają ultra niski moment pędu i a energię poniżej 0,1eV i są z łatwością absorbowane przez jądra atomowe znajdujące się w pobliżu. Podobnie jak neutrina, których energia nie jest większa niż 0,2eV. Te reakcje mogłyby też z grubsza tłumaczyć brak promieniowania jonizującego i neutronowego.
Nikiel w reaktorze mógł pełnić rolę „absorbentu” wolnych neutronów jeśli jakieś wydostały się z pierwszego cyklu. Nikiel wybrano również z tego względu, że nawet po przyjęciu neutronów jego 6 dalszych izotopów licząc od Ni58 jest stabilnych lub ma bardzo wysoki czas połowicznego rozpadu. W czasie kiedy wyłączyli reaktor nikiel 62 stanowił już prawie 99% niklu, przyjął więc średnio 3 neutrony na atom.
Nie zaczęła się też transmutacja niklu w miedź podobna do procesu r zachodzącego w masywnych gwiazdach pod koniec ich życia. Przynajmniej tak to Rossi tłumaczył, że nikiel 62 ma zamieniać się w miedź 63 wg wzoru: 1/1H + 62/28Ni > 63/29Cu (w komentarzach nie ma indeksów górnych i dolnych więc np 62/28Ni znaczy 62-liczba masowa, 28-liczba atomowa). W tym konkretnym teście miedzi nie wykryto w przeciwieństwie do poprzednich badań paliwa do 2 lat wstecz gdzie rzekomo była. Tak czy inaczej ta reakcja jest niemożliwa do zaistnienia w temperaturach niższych niż miliony stopni C z uwagi na bariery elektrostatyczne gdyż proton z atomu wodoru mający ładunek dodatni nie połączy się bezpośrednio z dodatnio naładowanym jądrem niklu. Nawet gdyby tak było i ten jakimś cudem połączył się z Ni62 dając N63 to ten potrzebowałby kilkuset lat na przemianę w miedź 63. Natomiast w hipotetycznej reakcji, którą opisałem na początku, tam proton zamienia się w neutron, a ten o ładunku neutralnym może połączyć się w pewnych okolicznościach z jądrami izotopów. Zresztą na ich głównej stronie publikują bardzo mało informacji i nie ma co bawić się w zgadywanki.
Co zaś się tyczy wydajności energetycznej. Dla znacznie łatwiejszego obliczania uzyskiwanej energii temperatura reaktora i wejście energii el. było dla testu pozostawione w równowadze, pomijając mały wzrost po 10 dniach. Natomiast wg autorów publikacji i Rossiego reaktor zazwyczaj działa w cyklach. Najpierw się nagrzewa, następnie przez kilka godzin nie wprowadzana jest energia i przez ten czas reakcje zachodzą samodzielnie. Po odpowiednim spadku temperatury energia znów jest wprowadzana. Uzyskiwana wydajność COP w takiej konfiguracji ma wynosić ok. 6 (lub prawie 10 dla innego paliwa H-Ni), co by się też zgadzało z teoretycznymi wyliczeniami reakcji Widom-Larsena: 28MeV zysku energii vs 5MeV na wejściu.
link do raportu
http://www.elforsk.se/Global/Omv%C3%A4r ... Submit.pdfSzwedzki Królewski Instytut zajmujący się badaniami w sektorze energetyki - ELFORSK, który był jednym ze sponsorów testu już zapowiedział intensyfikację działań w tym temacie. Jednak już teraz kierownictwo jest całkowicie przekonane o autentyczności reakcji, a dodatkowe badania mają służyć wyjaśnieniu rodzaju reakcji zachodzącej w reaktorze niż potwierdzeniu jej egzotermiczności.
Zasoby pierwiastków będących paliwem czynią ten rodzaj reakcji potencjalnym źródłem energii mogącym zastąpić węgiel, naftę i gaz raz na zawsze. I zakończyć temat walki z emisją CO2
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
