Stefan Niesiołowski
19 listopada o 23:05 ·
Reżim trochę się cofa
Pisowski reżim trochę się w ostatnim czasie cofa. Nie jest to oczywiście żadna klęska, nie jest
to jak mówił kiedyś wielki Churchill – początek końca, nawet nie jeszcze koniec początku,
można powiedzieć, że te sygnały słabości i zapowiedzi upadku reżimu mogą zostać
odwrócone i czekać nas będzie jeszcze długa niewola. Ale moim zdaniem, gdzieś za
górami pisowskiej pychy, kłamstwa, obłudy, bezczelności i przekonania o własnej
nieomylności i nieśmiertelności widać początek upadku, może tylko ostrożnego kroku w tył,
a może spektakularnej klęski? Na ogół im bardziej pewna siebie, bezczelna i arogancka
i łapczywa dyktatura tym większa klęska. Gdzieś tam za wszystkimi intelektualnymi
grymasami przemiłego Morawieckiego, podbródkiem intelektualisty Dudy, za uroczym
uśmiechem uduchowionego Terleckiego, garsonkami sołtysowej (z całym szacunkiem dla
wszystkich Pań sołtysowych w Polsce), za medialnymi występami, Horały, Dworczyka,
Czaputowicza, Jackowskiego, Sellina itd. wyłania się wolna Polska. Mimo ciężkiej pracy jaką
na rzecz reżimu wykonuje codziennie cała ta nieskończona plejada lizusów, ignorantów,
pochlebców i generalnie łapczywych na pieniądze(bo o to w każdej dyktaturze, która nie
morduje tylko korumpuje chodzi) tzw. dziennikarzy, a naprawdę zwykłych durniów,
moim zdaniem reżim słabnie.
Słabnie między innymi poprzez takie gesty jak najpierw powołanie, a potem
upadlające skreślenie p. Chojny-Duch (co za spektakularny przykład lizusostwa),
karłowacenie radia Maryja, stękanie Karczewskiego, że przecież on taki demokratyczny.
Słabnie na przykładzie Senatu, gdzie nie udało się nikogo przekupić, ani zastraszyć.
Okazuje się także, że możliwości Senatu wcale nie są wyłącznie symboliczne, a być może
okaże się, że to Senat może nie tylko przesłuchiwać panów Morawieckiego czy Banasia,
ale według niektórych prawników powstrzymać demolowanie praworządności sądownictwa,
a nawet demokracji i państwa. Mamy wreszcie jakieś dziwaczne pomruki jednej z
obrzydliwszych postaci polskiej demokracji, który głosował, ale się nie cieszy, był za,
ale miał wątpliwości, który co jakiś czas zapowiada swój obywatelski sprzeciw wobec
pisowskiej „tyranii”. Nie chodzi o rzekome zagrożenie ze strony „prawdziwej prawicy”,
czyli ludzi jeszcze bardziej szkodliwych, gorszych nacjonalistów, wrogów wolności niż PiS.
Kolejnym mitem jest to, że geniusz z Nowogrodzkiej nie dopuści do żadnej siły po
prawej stronie. Ta siła powstała i jej trzonem jest p. Korwin. Nie sądzę, aby komukolwiek
i w czymkolwiek mógł poważnie zaszkodzić p. Korwin lub ktoś w tym rodzaju, ale do
odpalenia petardy, czy zdetonowania jakiegoś ładunku może okazać się nieoceniony.
Wszystko to są jednak robaczkowe ruchy politycznego planktonu. Walka o demokratyczną
Polskę zostanie stoczona z pisowcami, stoczy ją przede wszystkim Lewica i PSL, być może
także PO, kiedy wreszcie przestanie zajmować się doniosłym problemem kondycji
p. Schetyny i mam nadzieję, że będzie to walka nie na ulicach, a przy urnach?
Reżim słabnie politycznie co widać po coraz większej śmiałości polityków i niektórych
dziennikarzy i słabnie ekonomicznie, co z kolei synchronizuje się ze słabnięciem politycznym.
500+ to realnie około 200+, decyzja TSUE moim zdaniem będzie dla pisowców bardzo
niewygodna, a konflikt z Unią w obliczu kryzysu będzie klęską. Ponadto mamy olbrzymie
(250 000 ludzi w Pradze) protesty w Czechach, które jeśli doprowadzą do upadku tamtejszego
Orbana (nazywa się Babisz) będą wspaniałym, przykładem jak przywracać demokrację,
budującym dla grzęznącej w marazmie Polski. To z pewnością nie będzie Rumunia,
bo Babisz ani Orban to nie Ceausescu raczej Boliwia, lub Tunezja?
Nadchodzący rok będzie rokiem starcia pomiędzy falą nacjonalizmu, rasizmu,
populizmu prowadzącego do nędzy i podłości ze społeczeństwami obywatelskimi i rządami
broniącymi demokracji oraz rozwoju gospodarczego. W grudniu mamy wybory w
Wielkiej Brytanii, gdzie jest szansa na odepchnięcie fali nacjonalizmu, przekreślenie
głupoty brexitu i zwycięstwo rozsądku, potem może obalony zostanie nieszczęsny
Trump, potem kolej na Dudę. Pomijając w międzyczasie wybory w kilku krajach europejskich
i landach niemieckich. To wszystko ma ogromny wpływ na Polskę i mam nadzieję, że
doprowadzi do umocnienia Unii, osłabienia nacjonalizmu w Europie i w Polsce,
odsunięcie od władzy nacjonalistów.
Facebook, fanpage Stefana Niesiołowskiego.
|
