Kiedyś główny rosyjski psychiatra od narkomanów powiedział tak - Prawie nikt na świecie nie jest w stanie odmówić sobie orgazmu, który trwa trzy godziny.

Wielu przed nim w rezultacie, zrobiło podobnie, "On polazł po śmierć" nie wtedy gdy lazł na tę górę ale wtedy gdy zaczął szamotać się z życiem, heroina to zły doradca z takiego spotkania właściwie nikt nie wraca, jemu jak tysiącom innych nie udało się, to wszystko.
Co do żony i dzieci fakt, szkoda. Nie znam jego historii podejrzewam jednak że tak jak większość heroinistów nigdy do normalności nie wrócił, niezależnie od tego co dziś o nim piszą.
Monar czy tam inne trapie można zrozumieć, szlajanie się po świecie, bajki o medytacjach, trędowatych...to bajki....chciał żyć kolorowo i żył i umarł.
Ma pani rację polazł po śmierć.
Jak każdy z nich.

A jaka jest różnica pomiędzy śmiercią a ekstazą, panie ekspercie od wszystkiego?

Szkoda mi człowieka, bardzo mi szkoda. ale bardziej mi szkoda jego rodziców, żony, dzieci. On polazł po śmierć...

Znała, bo jego już nie ma...

Czyż nie po to ryzykowal, żeby wszyscy zwrócili uwagę?