forum.nie.com.pl

Teraz wpierdalamy mom, bo nie po to Lechu skakał, żebyśmy żarli smaczne prlowskie kiełbasy.
Komunistyczne kurwa jakieś.

Ale i tak jeszcze dużo nam brakuje pod względem kiełbasy do zachodu. Musimy gonić i gonić.

_________________
Aby długo i szczęśliwie żyć, oddychaj przez nos i miej zamknięte usta.

Dawno, dawno temu, często jeździłem pociągiem na trasie Szczecin - Katowice.
Głownie nocą. W Poznaniu byliśmy zawsze około 24-ej. I zawsze na peronie pojawiał się facet pchający wózek z gorącą parówkową kiełbasą.
Co to była za parówka........!
To była poezja nie parówka. Niedawno, pod wpływem nostalgii (zapewne ) - kupiłem parówki w Iintermarche;
Nawet pies nie za bardzo chciał się za nie chwycić..........!
Ale musiał zeżreć wszystko.
Nie będę wyrzucał padliny........

Serio? Straszne były.. Pamietam, że Ojciec stał kilka, kilkanaście godzin w kolejce. Kupił takie srebrne, do pół łydki. Na grubej podeszwie. Kazali mi w nich chodzić, a były paskudne. Przepaskudne, koszmar nastolatki. Do tego rajtuzy czerwone, zielone, plisowana granatowa spódnica. Do dziś cierpię, jak sobie ten widok przypominam. Były za duże, watę w czubek trzeba było wetknąć.

Toż kurwa ja dziś moją żoneczke opierdoliłem od nie wiadomo jakiego długiego czasu. Wyobraź sobie Panie Stary otruć mnie baba chciała parówką. Kupiła jakieś serdelki czy cóś. Wziąłem ci to, jak sobie z lodówki bo lubię kawałek kiełbaski podgryźć w ramach przetrącki. Ohydztwo. Sama zaś moja żoneczka kupiła sobie kiełbaskę z wołowiny za 29PLN kg. O kurwa myśle sobie. Jak zjebałem to normalnie strach. No może chciałem - usilnie. Już się chciałem rozpędzić i zapytałem sam siebie - może lepiej nie?

Ale to prawda tamta paróweczka - pyszności. W Misiu parówka grała jedną z głównych ról - w baraniej kiszce.

_________________
Aby długo i szczęśliwie żyć, oddychaj przez nos i miej zamknięte usta.

Parówek to ja nie pamietam. Pamiętam, że Tata z jednostki przynosił takie żarełko w puszce. Tam w tej puszce to cały obiad był, wystarczyło podgrzać. I suchary, z kminkiem. Twarde jak beton ale cała klasa chrupała. I taką tam słoninę w prostokątnej puszce, długa a wąska była. Po otwarciu różowa. Dziadek tym się zajadał. Na chleb smarował. Może i ja to jadałam, ale nie zarejestrowałam. Ale pamietam bułkę w mleku pokruszoną na śniadanie. Nienawidziłam tego. Podobnie jak Relaksów.

Moi synowie chodzili, i do dzisiaj je pamiętają. Z czułością.
Gdyż po swojej mamie odziedziczyli pogląd, że buty są przede wszystkim do chodzenia.
A Relaksy miały wszystkie zalety zimowych butów.
Były:
a) ciepłe (nawet na duże mrozy)
b) nieprzemakalne - ale noga się w nich nie pociła
c) lekkie
d) wykończone taką gumką, dzięki której nie nasypało się śniegu nawet w dużych zaspach
e) najważniejsze: wygodne.

Ze Szkła kontaktowego, to, kurewski lumpie wyciągałaś? W latach siedemdziesiątych według opinii elitarnych pism mody we Francji i Anglii, Polki uznano za najbardziej elegancko ubierające się kobiety w Europie. I chcesz, kurwiszonie, nam tu powiedzieć, że tak wysoko sobie cenili te Twoje wypychane watą wykreowane w Szkle kontaktowym, buty, zlumpiony jebany kurwiszonie antypolski? I w związku a tym, ja też coś powiem i w odróżnieniu do Ciebie szmato obrzygana, nie o wyimaginowanej przeszłości, a całkiem realnej przyszłości – chętnie nastałbym Ci w tę parszywą mordę konfabulanta.

Adam Barycki

A co takiego: nastałbyć, stara kurwo, bo nie kumam gimbusowego slangu?

Idź się wybrandzlować octowy kombatancie.