Ech, żubrze,gdybyś w polskim mateczniku siedział.
Nigdy by obcy strzelec o tobie nie wiedział.
Nikt by tutaj do ciebie nie walił z gwintówki.
(No chyba, że pogromca żubrów z Kalinówki).
Czy tam ciebie zwabiła łąk za Odrą wonność.
Czy żeś do demokracji tamtej poczuł skłonność.
Wyszedłeś na brzeg rzeki, gdzie las się przerzedził.
A tam zaraz leśniczy bytność twą wyśledził.
I ogłosił, żeś groźny zwierz dla otoczenia.
I nie ma innej opcji oprócz zastrzelenia.
I na nic dyrektywy, traktat, trybunały.
Nic ochrona natury i dobrostan cały.
Nic, że byłeś łagodny i świata ciekawy.
Cel, pal i kula w łeb twój, wielki, kędzierzawy.
I choć żeś Polskę całą w pokoju przemierzył.
Toś wolności za Odrą ani dnia nie przeżył.
Ale internauci nie byli by sobą,gdyby na popełniony wierszyk przez J.W.
nie odpowiedzieli własnymi.
ziggybum
Ależ ci mój drogi (p)ośle,
Żubr sam opowie wszystko,
Musiał wiać gdzie pieprz rośnie,
Bo mu dom wyrżnął Szyszko.
siwywaldi
Żubr do Niemiec po azyl bieży
Bo spierdziela z Białowieży
Gdzie szyszka ze swą zgrają,
do bażantów strzelają.
Gdzie chytrość nie starcza już lisia,
bo kapelan udusi i rysia
A skórę zedrze z niego
Tajemnicza „córka leśniczego”
