forum.nie.com.pl

Za komuny były meliny profilowane. Dla każdego.
Jeśli np. taki Ksionc miał potrzebę przy wódce potarmosić żyda, tarmosił.

Ty się tłuczku nawet na odrosty od marchwi nie kwalifikujesz....

W wywiadzie, Irving ujmuje temat w ten sposób:



http://www.obnie.info/david_irving.htm

Ciekawe, co zwróci jampierdolnieta vel Zadowolniony vel insze gówno po tym, jak jej teza potwierdzająca , że co oferujemy naszemu otoczeniu otrzymujemy z powrotem lecz spotęgowane wejdzie w fazę finalną...
A nazbierało się do zwracania , że ho ho..

Otrzymałam od znajomego niezwykle ciekawe materiały, którymi chcę się z wami podzielić mając nadzieję, że to przeczytacie. Już nawet nie wymagam byście materiał przemyśleli, wystarczy, że przeczytacie ze zrozumieniem. Pozwolę sobie obszerne to opracowanie podzielić na kilka części.

CZĘŚĆ 1
Charlie Hebdo versus Charlie Chaplin,
czyli Benjamin Netanyahu

Geniusz żyda nie jest jedynie talentem samorodnym, który pozostaje jak nieoszlifowany diament. Talent jest dla żyda czymś co on żyd pieczołowicie pielęgnuje i rozwija, no i dzieli się ze współplemieńcami w różny sposób - w zależności od zawodu lub innych okoliczności. Np. w branży rozrywkowej, takie dzielenie się talentem może mieć charakter ciągłego odsłuchiwania tego samego dowcipu setki razy i to przez lata całe, i mimo to – co charakterystyczne - żaden żyd nigdy nie powie, że to „kawał z brodą” ale stwierdzi, że za każdym następnym razem usłyszał tam coś więcej niż poprzednio. Bo nie o to tu chodzi, aby opowiadać jakieś dowcipy i wywoływać coraz to nową wesołość z coraz to nowymi humorami, ale ważne jest to, aby na starych humorach uzyskać nową jakość. Podstawową prawdą jest to, że u żydów wszystko jest na poważnie, ma głębszy sens, a więc i dowcipy również nie są od śmiechu, bo nie są one żadną rozrywką, ale jeżeli już - to to ciągle powtarzanie dowcipu jest niczym innym szlifowaniem, „dopieszczaniem” szczegółów żydowskich mądrości, które też nie są sztuką dla samej sztuki, lecz narzędziem żydowskiej expansji w świecie gojów.
http://gazetawarszawska.com/videos/946- ... paris-2015
Przykładem tego jest rzekoma komedia filmowa z Charlie Chaplinem pt „Kid” – „Brzdąc”. W tym filmidle, w jednym z epizodów występuje Charlie Chaplin jako ubogi szklarz, który z powodu braku zamówień na szklenie okien cierpi niedostatek i przymiera głodem. Świta mu jednak pewien pomysł, postanawia, że powybija szyby mieszkańcom okolicznych domów i tak zarobi pieniądze. W tym celu posługuje się małym dzieckiem, które dla niego wybija kamieniami szyby w oknach.
Krótko po wybiciu takiej szyby domownik wybiega na zewnątrz i ocenia szkody. Wówczas pojawia się Chaplin-szklarz i poszkodowany prosi go wstawienie nowych szyb.

Potem, za tak wykonaną usługę ofiara płaci mu gotówką.

Dla goja humoreska tego filmu nie jest ani wesoła, ani ciekawa, mimo umownej przecież fikcyjnej sytuacji abstraktu filmowego, ta nikczemna filozofia wywołuje u niego spontaniczny niesmak. Goj - w przeciwieństwie do żyda - jest człowiekiem i jako taki ma umysł obwarowany zarówno wrodzonym sumieniem, jak i wykształconą etyką czy moralnością. Dokonywanie postępu, awansowanie w osiągnieciach na czyjejś krzywdzie, przez podstawianie komuś nogi jest czymś, co nie jest akceptowane w świecie goja. A jeżeli już – co się zdarza - uczucie takie opanuje czyjś umysł lub żądze jakiegoś goja, to te są skrycie i wstydliwie chowane przed otoczeniem, więc goj takich filmów nie robi, bo tego nie wypada.
U żydów jest zupełnie inaczej, tam żyd podpalacz, który podpala komuś stodołę, zatruwa studnie, demoralizuje nieletnich jest „kimś”. Bo tym albo pozbywa się konkurencji, albo stwarza sobie okazję do interesu, np. do sprzedania wody do gaszenia tego pożaru. Ten ktoś jest u żydów naśladowania godny i też żaden żyd z takimi metodami się nie kryje. Przeciwnie! Chełpi się tym, mówi o tym szeroko i nawet robi filmy, czy jak dawnej pisze święte księgi. Aby tego nie utracić, lecz wszytko dobrze utrwalić i nadać status obyczajowy powtarza to i powtarza, a za każdą powtórką wszystko jest tylko lepsze, no i kolejna pochwala kahału też się liczy.
Ta właśnie scena ze szklarzem Chaplina jest arcykanonem żydowskiego humoru-szkoły zastosowanego na absolutnie poważnie, bo w biznesie czy polityce - a nie mówiąc już o „religii”. To w takim stopniu, że kiedy żydzi zbierają się w jakiejś większej grupie i jeśli jest tylko wolna jakaś sala kinowa do wynajęcia, to na takie spotkanie zamawiają ten film Chaplina jako część mniej oficjalną i puszczają sobie tam te sceny, a teraz nowocześniej, to może i mają to jako skomputeryzowane „teledyski” wyświetlane na gigantycznym monitorze.
Scena, kiedy zwycięski Chaplin inkasując dolary za wstawianie szyb - które wcześniej sam wybił, za pomocą małego chłopca - jest ulubioną kultową sceną każdego żyda. Oglądając zbiorowo ten obraz żydzi siedzący na widowni popadają w euforie, biją brawo, wznoszą okrzyki i czynią podobne kahalne zachowania – scena, gdzie zaraz później, Chaplin-szklarz uciekając przed policjantem, kopie dziecko-wspólnika, nie jest jakakolwiek skazą estetyczną na umyśle żyda.

CDN.

CZĘŚĆ 2
A nie gra żadnej roli to, że któryś z tych żydów widzi tę scenę po raz setny. Jak zaznaczono powyżej, tu nie o film chodzi, czy rozrywkę, a o pokazanie religijnego sakralnego obrzędu zdobywania przewagi nad gojem. W tym filmie Chaplina każdy żyd widzi siebie, w swoim interesie też przecież zbudowanym na wybijaniu szyb gojowi i później szkleniu mu okien – za opłatą oczywiście. I tak praktycznie czy przykładowo: handlarz sprzeda zły towar i klient musi wrócić i kupić nowy, lekarz źle leczy, a i nawet wywołuje następną chorobę, aby móc dalej zarabiać więcej na dodatkowym leczeniu, bankier pożycza pieniądze bez pokrycia w czymkolwiek i dzięki temu ma lepszą szansę zabrać oszukanym klientom dom lub mieszkanie, które było zabezpieczaniem tejże pożyczki, etc, etc. I ten film Chaplina jest multimedialnym zilustrowaniem żydowskiego geniuszu oszustwa, gdzie każdy szklarz czy nieszklarz, a i np. profesor nauk lub biskup stosuje metodę Charlie Chaplina w swoim interesie.
Te straszne wojny, które od stuleci przynoszą krzywdę i cierpienia setkom czy już nawet tysiącom milionów ludzi, są rezultatem takiej żydowskiej, opisanej przez Chaplina prowokacji, która prowokuje narody do wojen wyniszczając tymi nieszczęściami społeczności gojów, a co daje żydom dostanie życie, władzę i coraz to szybszą kumulację kapitału w skali całego globu.
Obecne wydarzenia we Francji z zamachami na redakcję i koszer są właśnie takim żydowskimi prowokacjami, gdzie żydzi starają się wywołać koszmar wojny domowej we Francji poprzez prowokowanie rzekomych napaści muzułmanów na Francuzów, a potem próbować ciągnąc z tego korzyści.
Schemat ataku „terrorysty” jest oblatany od dawna i gwoździem tego programu jest zawsze śmierć „napastnika”. Dzięki temu nie ma on szans do obrony, do wyjaśnienia przed sądem, że jest niby to niewinny. Widzimy to od dawna w różnych miejscach. Np. Lee Oswald, który nie miał fizycznej możliwości zastrzelenia Kennedy`ego, został sam zastrzelony na posterunku policyjnym i nie zdążył nic zeznać nt. zarzutów wobec niego. A może nawet nie wiedział nawet i tego z jakiego to powodu jest zatrzymany i prowadzony do aresztu. „Zamachowcy” bostońscy zostali poddani likwidacji i jeden z dwóch braci przeżył tylko dlatego, że kula, która trafiła go w głowę czy szyję, nie wywołała typowego sobie efektu. Piloci samolotów z WTC 9/11 zostali zlikwidowani po ataku, bo mogliby świadczyć w sądzie o tym, że są niewinni i mają alibi - no i w końcu żyją, a więc nie jest możliwe, aby pilotowali te samoloty które doszczętnie spłonęły, których tam w WTC i tak faktycznie nigdy nie było.

CDN.

CZĘŚĆ 3
Izrael był przez całe dziesięciolecia poddany pladze zamachów dokonanych przez „samobójców”, którzy – naturalnie - ginęli w trakcie zamachu, tak było również zamachowcami w Londynie, w Madrycie, a nawet i w Helsinkach, gdzie u Finów nie jest to w modzie, a mimo to takie „samobójstwo” 18-letniego ucznia gimnazjum faktycznie miało miejsce.
W samej Francji scenariusz pozamachowy – z zabitym zamachowcem - nie jest więc niczym nowym. Dwa lata temu, jakiś muzułmański chłopak napadł na żyda odwożącego dzieci do szkoły żydowskiej. Jadąc motorowerem ostrzelał on tych żydów żądnych wiedzy – zabijając kilku - i uciekł całkowicie bez śladu. Rozpacz nad żydem zabitym przez antysemitę jest straszna i dla tego, z powodu poprawności przebiegu tego horroru jest obligatoryjnie potrzebny antysemicki sprawca takiego zabójstwa. Ale to trzeba udowodnić namacalnie, dlatego to ten muzułmański zamachowiec motocyklowy został rozpoznany, osaczony i otoczony w jakimś mieszkaniu w domu wielorodzinnym. Wszystko skończyło się właśnie klasycznie, bo po całonocnym oblężeniu zamachowiec ten zginął od kul otacząjącej go policji, a to zanim jeszcze potrafił coś wybąkać na swe usprawiedliwienie. We Francji wobec najgorszych wręcz zbrodniarzy sądowa kara śmierci jest wykluczona, ale tu, jak widać, kara śmierci „na chybcika” - wobec tylko podejrzanego – jest możliwa i nikt nie dyskutuje nawet o przekroczeniu przez policję warunków konieczności. Jest oczywiste, że tego młodego araba (chłopca) można było przecież uśpić gazem bojowym, a potem go obudzić i zapytać o to czy przyznaje się do winy. Gdyby był winny, to byłaby nawet dobra okazja do kolejnego jew-show na tle ulubionego przez żydów antysemityzmu, gdzie żydzi mieliby okazję do jeszcze większego ukazania swego cierpienia.
Tego jednak nie zrobiono, żydzi stracili okazję do fotogenicznych lamentów, ale czego chyba jednak nie żałują, bo prawda była niewątpliwie taka, że ten młody muzułmanin nie był sprawcą tamtego wielokrotnego zabójstwa – w tym dzieci. Został on najzwyklej wytypowany na ofiarę, nafaszerowany narkotykami i podrzucony do mieszkania w którym się „zabarykadował”. Wysoce wyszkolona policja francuska dokonała na nim otwartej egzekucji i to zupełnie bez „policyjnego” powodu, bo on już nikomu nie zagrażał i schwytanie go żywego było jedynie kwestią czasu. Tak spekulujemy, o ile naturalnie nie został tam podrzucony już martwy. A tak było właśnie z zamachowcami na pociąg w metro w Madrycie. Oficjalnie - zamachowcy będący w osaczeniu w mieszkaniu na 2 piętrze budynku wysadzili się w powietrze, a co pokazano w TV in live. Stwierdzono później, że zamachowcy na długo przed wysadzeniem się musieli być już martwi, bo rozszarpane ciała nie miały zwyczajowej ilości krwi, a co było widać na suficie i ścianach, które nie zostały zbryzgane krwią w normalnym stopniu.
Sprawcy zamachów rutynowo giną w trakcie ucieczki, zanim jeszcze mogą zeznać przed posterunkowym lub komisarzem, że o niczym nie wiedzą, i tak w ogóle, o co tu chodzi? Po co tu tyle policji w koło? Taka jest prawda o wszystkich prawie zamachach inscenizowanych przez żydów, zamachowcem może być każdy z nas, o ile tylko jesteśmy akurat pod ręką.
Tak było z zamachem na Charlie Hebdo i na sklep z koszerem, a tu tym razem to nawet i lepiej niż zwykle. W trakcie pisania raportu na zamachu na redakcję piszący sprawozdanie policjant komisarz Helric Fredou zastrzelił się z własnej broni, w biurze komisariatu, przy własnym biurku. Prawdopodobnie jego wiedza o zastrzeleniu członków redakcji odbiegała mocno od wersji oficjalnej i sprzeczność ta mogła zakłócić ten marsz solidarności w centrum Paryża, dlatego go zamordowano.

CDN.

CZĘŚĆ 4
Przy drugim szturmowaniu - koszeru - raport musiał tym razem wypaść dobrze, bo jakoś nic nie słychać, aby kolejny komisarz stracił życie, chociaż nie należy wyciągać pochopnych wniosków i nieco odczekać z oceną wydarzeń.
W każdym razie, zamach na koszer był potrzeby do tego, aby podkreślić to, że żydzi są w pierwszej linii jako ofiary zbrodni nienawiści – a to wciąż w 70 lat po wyzwoleniu Oświęcimia. To nawet kiedy cztery ofiary koszeru to liczba mocno naciągana lub całkowicie nieprawdziwa, to jednak, dodawszy żyda Wolińskiego z redakcji - to medialnie - mamy pięć ofiar i nikt już nie będzie o to kruszył kopii – wynik poszedł w świat. I o to chodziło.
Zwołany z mafiosową musztrą paryski zjazd najważniejszych przywódców światowych, którzy musieli się tam stawić, o ile chcą się liczyć przy rozdawaniu synekur, dał dobry wynik uczestnictwa w tym peletonie - milion ludzi lub więcej. I te właśnie pięć trupów żydowskich opłacało się, bo to umożliwiło Netanyahu bardzo dobre miejsce na podium: w pochodzie szedł on nie tylko na pierwszej linii, ale blisko gospodarza imprezy (Hollande) po jego prawej stronie, czyli na miejscu godnym żydowi.
I tu dochodzimy do sedna sprawy. Ten marsz był bardzo potrzebny i to już od dawana, ale chyba nie tyle Izraelowi, ile światowemu żydostwu. Żydostwo szuka możliwości do zwiększenia kontroli nad światem tzn. głównie Zachodem. Zamach na redakcję i koszer to projekt znacznie większy, niż potrzeby Izraela czy łatanie problemów „słodkiej Francji” – jak mawiał de Gaulle – to projekt Unii Europejskiej, o ile nie światowy.
Już w pierwszych minutach zamachu na Charlie Hebdo psychopata Netanyahu o konstrukcji psychologicznej bardzo podobnej do idiotki Kopacz, nie wytrzymał napięcia i zaczął krzyczeć, że to zamach terrorystyczny o charakterze światowym i nadszedł czas – dokładnie „jest to najlepsza okazja” do rozpoczęcia walki z terrorem w całym świecie. Natychmiastowa diagnoza problemu wydaje się nam, być może, dość pochopna…. Chociaż ……… jest całkiem prawdopodobne właśnie to, że Charlie Hebdo został zrobiony dokładnie wg. szklarza Charlie Chaplina, a wtedy zachowanie premiera Izraela byłoby bardziej zrozumiale jako przemyślane, bo wyniki strzelaniny musiał on znać na jakiś dzień przed atakiem. W końcu ten film z Chaplinem to jego faworyt i Netanyahu oglądał go setki razy, miał więc dobrą okazję do doszlifowania techniki i jego aplauz na wieść o zamachu nie był spontaniczny, a dobrze skalkulowany.
O ile Izrael wygląda na pierwszego beneficjenta zamachu i jego skutków marszu w Paryżu, to jednak „projekt Unii Europejskiej” jest jednak dużo ważniejszy, wiele o tym mówi.
Mianowicie już w pierwszych godzinach po ataku na redakcję było jasne, że w Europie będą podjęte restrykcje, nie przeciw żydom, przeciw Izraelowi, nie przeciw muzułmanom, ale przeciw nam – prawowitym mieszkańcom tego kontynentu. Stwierdzono kategorycznie, zgodnie w wielu krajach, chociaż nie zebrał się w tej sprawie żaden parlament, że musi być zacieśniona kontrola nad społeczeństwami – „tak dalej być nie może”, „bo terroryzm jest niebezpieczny”! Zawnioskowano i uzyskano przyklask, że należy wprowadzić kontrolę telekomunikacji; telefonów, SMS`ów i nawet maile mają podlegać ściślejszej kontroli niż dotychczas, a co musi przerażać, bo przecież w tym zakresie wszystko już jest pod kontrolą!

CDN.

CZĘŚĆ 5
Czy zatem nie chodzi o to, aby nie tyle kontrolować, co odcinać od sieci osoby niewygodne? A ogólnie otworzyć opcje do wykluczania ze społecznego obiegu ludzi niewygodnych politycznie? Uczynić to na masową skalę. A to jest szeroko choć niedrastycznie pod względem skrajności środków wypróbowane od lat w Szwecji.
Ocięcie od np. telekomunikacji jako np. tzw. „ogólne wykluczenie” ma już miejsce w np. Szwecji od lat dwudziestu i ciągle się rozrasta. Odbywa się to ekonomiczno- administracyjnie poprzez system punktów karnych nakładanych na obywateli przez różnych drobnych nawet aktorów „wolnego rynku”. Odbywa się to rękami firm parkingowych, niesolidnych sprzedawców internetowych czy innych podobnych, a o dostawcach telefonii komórkowej to nawet nie ma co wspominać. Fałszywa faktura, nieuzasadniona oplata karna za parking o wartości np. 20 EUR - a niezapłacona i skierowana do sądu już przed rozstrzygnięciem sądowym daje punkty karne (zaznaczenie i wprowadzenie na czarną listę) i taki delikwent nie może już nic kupić przez Internet, założyć sobie stałego abonamentu telefonicznego, wynająć samochód etc. a nawet otrzymać zasilanie prądowe w mieszkaniu, którego też nie może wynająć, bo targuje się z mafią parkingową o grosze i to jest powodem wciągnięcia go na czarną listę autoryzowaną przez szwedzkie państwo!!!. No.. oczywiście, taki może używać życia nie jest nigdzie zamknięty, ale pod warunkiem, że za wszystko będzie płacił z góry i to często z nadpłatą lub załatwi sobie żyranta, ale i tak jako zaznaczony na czarnej liście nie dostanie konta w banku, gdzie mógłby płacić rachunki przez Internet, którego też nie może mieć, a tak zwane okienka banków w Szwecji są już fazie ostatecznej likwidacji i banki będą tylko na Internet lub telefon. Zatem osoba zaznaczona na czarnej liście jest już obecnie wykluczona społecznie w bardzo dużym stopniu. Zatem precedens już jest! Ludzie się nie buntują i wszystko się kręci, jak widać powyżej prawa obywatelskie są zawieszone wobec obywateli z błahych ekonomicznych powodów, stworzonych choćby przez jakieś szemrane podmioty gospodarcze, które często nie mają nawet swych siedzib w Szwecji, a zagranicą.
We Włoszech jest już utrudnienie w płaceniu gotówką, a Szwecja szykuje się do płatności całkowicie bezgotówkowych – banknoty mają być zastąpione kartami bankowymi, a które nie będą wszystkim dostępne, bo choć obywatel jest państwowy, to banki są prywatne i niczego nie muszą. Członkowie rządu nagabywani przez obywateli w sprawie tego terroru odpowiadają, ze Szwecja jest państwem prawa i jak ktoś ma pretensje do banku czy teleoperatora, to niech sobie wynajmie adwokata i odda sprawę do sądu.
Planowana czy faktycznie zadeklarowana totalna inwigilacja na szczeblu już międzynarodowym, a która doprowadzi do wykluczenia jednostek ze społeczeństwa wg. wyżej naszkicowanego modelu szwedzkiego, jest obecnie realnym zagrożeniem. Szwecja od dziesiątków lat jest obozem koncentracyjnym zbudowanym na modelach marksistowskich oraz Szkole Frankfurckiej, a najgłębszą istotą - celem - tych obłąkańczych, diabolicznych idei jest obóz koncentracyjny na modelu wykluczenia, a co jest pozorną sprzecznością, bo faktycznie jest to arytmetyka Boole`a, co proste, jest to jednak coś, czego nawet animatorzy samego Hitlera nie wymyślili.
Kontrola telekomunikacji, przepływu pieniądza, kontrola wszelkiego ruchu pasażerskiego, prawo do wejścia na podsłuch w każdym smartfonie, a co technicznie jest już możliwe od dekady sprawia, że staniemy się totalnymi niewolnikami będącymi zniewolonymi nie przez bazy na Gauntanamo, ale przez system wykluczenia, który jest już w Szwecji na gotowo. Przy czym prawo do kontroli, restrykcji, sankcji i kar nie będzie jedynie wydane organom państwowym, a spółkom prywatnym, które będą całkowicie wyjęte spod kontroli społecznej (tak to jest w Szwecji), a nawet swą siedzibę będą miały po drugiej stronie morza, wiec spontaniczny bunt i lynch nie będą możliwe. Ale i tak potencjalni nawet buntownicy zostaną rozpracowani wcześniej – przed ryzykiem zbiorowego buntu – będzie im wyłączony prąd, Internet czy telefon, bo dostawczy tychże uznają, że taki buntownik – element antyspołeczny - utracił „zdolność kredytową” i dawanie takiemu usług w kredycie jest szkodliwe dla spółki, która ma prawo do natychmiastowego wypowiedzenia umowy.
Jedyną przeszkodą w tym totalitarnym systemie kontroli obywateli państw jest wciąż istniejąca władza narodowa, która nie tyle nie chce, ile nie potrafi dopasowywać wszystkiego w tempie, jakie jest narzucane z Brukseli. Ale i to można szybko ominąć, bo przez jedną noc można oddać wszelkie prerogatywy władzy narodowej do Brukseli, a rządy narodowe będą się specjalizować jedynie w ściąganiu podatków i przydzielaniu mandatów za złe parkowanie – czy jest ktoś się temu sprzeciwi?
CDN.

CZĘŚĆ 6
Zamach Charlie Chaplina na narody Europy udał się! Widać to było w Paryżu na demonstracji.
Jeżeli jakiś szef państwa miał jeszcze jakieś wątpliwości, to jest dzisiaj już mocno wystraszony. Stres dodatkowo wywołuje depresje i taki premier z wątpliwościami- w trakcie pracy przy swoim biurku -może się wziąć i zastrzelić, tak jak to uczynił komisarz Helric Fredou.
Tak będzie w dłuższej perspektywie. W dniach najbliższych zobaczymy we Francji serię zamachów wahadłowych. Bomby będą podkładane raz w meczetach, a raz w kościołach.
Jest to metoda na sprowokowanie walk między resztkami chrześcijańskich Francuzów , a muzułmanami. Będzie to próba libanizacji Francji. Żydzi seriami prowokacji będą próbowali zamienić Francje w Liban, a Paryż w Bejrut.
Tak zrobili w Libanie i ten piękny, bogaty i nowoczesny kraj zamienili w ruiny. Żydzi tak długo podkładali bomby to muzułmanom, to chrześcijanom, że ci – jedni jak i drudzy - w końcu dali się nabrać na te prowokacje i rozpoczęli wzajemne podjazdy. Tak ma być jutro we Francji, zobaczymy. Zobaczymy czy Francja ma siłę się podnieść z tego upadku, do jakiego doprowadzili ją żydzi.
Ale to na Francji się nie skończy. Następnym krajem, który będzie zaatakowany przez żydów będzie Szwecja, to może nastąpić już niebawem.
Gdyby ktoś czegoś nie pojmował lub się nie zgadzał, to Netanyahu mu pomoże, bo to i wybitny znawca filmowy i reżyser, tak jak na dobrego żyda przystało.
In Christo
(-) Krzysztof Cierpisz
12-I-2015