Ja, niestety, nie mogę pozwolić sobie na niedoskonałość, ludzkość nie wybaczyłaby mi niedoskonałości, dlatego piszę na stojąco, a potem siadam sobie wygodnie i stawiam przecinki, następnie wstaję, chodzę nerwowo po pokoju w głębokiej zadumie i dochodzę do jedynie słusznego wniosku, że muszę się napić, wtedy piję, siadam, potem wstaję i jeszcze wypijam, aż w końcu siadam i dostawiam jeszcze przecinków, i dopiero usatysfakcjonowany wypijam jeszcze co nieco z zachwytu nad swoją doskonałością.

Adam Barycki